Tarım dünyanın en büyük sektörlerinden olup, özellikle sanayi devrimi sonrasındaki süreçte tarımda makineleşme ve doğal alanların tarıma açılması ile beraber, tarım hem iklim değişiminin ikinci aktörü, hem de su kaynaklarının tükenmesinde birinci aktörhaline gelmiştir. Tarım alanlarının enerji ve su kullanımının hesaplanması ve en azaindirgenmesi tüm dünyada sürdürülebilirliğin sağlanması ve tarım alanlarının verimli kullanılması açısından önemlidir.

Bu çalışmada, sebze üretimi, sebzeler içerisinde ise domates üretimine odaklanılmıştır. Kayseri’nin Karahıdır köyünde başlayan organik tarım faaliyetlerinin enerji ve su tüketimi açısından Büyük Tuzhisar Kasabası’nda yapılan konvansiyonel üretimden ne kadar farklı olduğu sorusu üzerinden gidilerek, bölge halkı ile yapılan anketler sonucu domates üretimini nasıl yaptıklarına dair anketler düzenlenmiştir. 2015 yılında toplamda 33 domates üreticisi ile yapılan anketler sonucu, kullandıkları makine ekipmanları ve bir domates üretim yılı içerisinde bu ekipmanları ne sıklıkta kullandıkları belirlenmiş,bu bilgi ile ne kadar enerji harcadıkları belirlenmiştir. Ayrıca her üretici ile yapılangörüşmeler sonucu su tüketim miktarları hesaplanmıştır.

Çalışma sonucunda organik üreticiler ve konvansiyonel üreticilerin enerji ve su kullanımları arasında istatistiksel olarak bir fark bulunmamakla birlikte, farklı bireysel uygulamaların su ve enerji kullanımında farklılıklara sebep olduğu görülmüştür. Ancak kullanılan su miktarı ve enerji miktarının artışının ürün miktarı ile bir ilişkisi olmadığı da bulunmuştur.

Bu çalışma, bireysel üreticilerin su ve enerji kullanım alışkanlıklarının belirlenmesi ve bu alışkanlıkların ürün miktarını nasıl etkilediği konusunda temel bir çalışmayı içermektedir.