Tau agregasyon inhibitörü 'metilen mavisi'nin öğrenme ve hafıza üzerine etkilerinin araştırılması


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Erciyes Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Temel Tıp Bilimleri, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2019

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: Nurbanu Yıldız

Danışman: Nurcan Dursun

Özet:

Amaç: Siklik guanozin monofosfat’ın (cGMP), öğrenme ve hafıza süreçlerinin temelinde yer alan Uzun Dönemli Güçlenme (UDG) ve Uzun Dönemli Baskılanma (UDB) mekanizmalarında rol aldığı netleşmiştir. Mikrotübül stabilize eden protein Tau’nun, sinaptik fonksiyon ve plastisite modülasyonuna katıldığını gösteren çalışmalar vardır. Bununla birlikte, UDG ve UDB ile ilgili Tau fosforilasyonunda cGMP'nin rolü henüz belirlenmemiştir. Çalışmamızda bir guanilat siklaz (GC) inhibitörü olan Metilen Mavisi’nin (MM), sinaptik plastisite ile ilişkili Tau fosforilasyonunu değiştirip değiştirmediği araştırılmıştır. Yöntem ve Gereçler: Çalışmada 40 adet Wistar albino genç erkek sıçan kullanıldı. Anestezi altında stereotaksik çatıya yerleştirilen sıçanlara perforant yoldan uyarı verilirken, dentat girustan (DG) hücre dışı alan potansiyelleri olan eksitatör postsinaptik potansiyel (EPSP) ve populasyon spike (PS) kaydedildi. UDG’yi indüklemek için güçlü bir tetanik stimülasyon (100 Hz/sn×4 tekrar) kullanılırken, UDB için düşük frekanslı stimülasyon (1 Hz-15 dk) uygulandı. İndüksiyon protokollerinin uygulanması esnasında DG’a 1 saat boyunca serum fizyolojik (SF) veya MM (50 µM) infüzyonu yapıldı. Kaydın son 5 dakikasındaki EPSP eğimlerinin ve PS genliklerinin ortalamaları, UDG veya UDB’nin büyüklüğünün bir ölçüsü olarak kullanıldı. İndüksiyondan 1 saat sonra çıkartılan hipokampüs dokusunda, Tau proteininin 4 farklı epitopunun (thr231, thr181 , ser 396 , ser 416) fosforillenmiş formları Western-blot yöntemi ile ölçüldü. Bulgular: Deney sonuçları, MM’nin perforan yol–dentat girus sinapslarında, UDB indüksiyonunu arttırırken, UDG’nin indüksiyonu üzerinde hiçbir etkisi olmadığını gösterdi. MM’nin UDB protokolünde var olan EPSP/PS disosiasyonunu önlediği gözlemlendi. MM infüze edilen sıçanlarda UDG ilişkili Tau fosforilasyonu değişmedi. vi UDB indüksiyonu, Tau’nun thr181 ve thr231 epitoplarında fosforilasyon oluşturmazken, ser 396 ve ser416 epitoplarında artmış fosforilasyon ile sonuçlandı. Sonuç: Elde edilen veriler, MM infüzyonunun, UDB cevabını arttırması ve UDB ile ilişkili Tau epitoplarında fosforilasyonu değiştirmesi nedeniyle, cGMP düzeylerinin öğrenme-hafıza oluşumunda önemli rolü olduğunu gösterir. MM, UDG-UDB arasındaki dengenin stabilizasyonunda ve Alzheimer hastalığında görülen Tau fosforilasyonunun deregülasyonununda etkin olmasına rağmen, bu hastalıkta MM kullanımında daha kesin kanıtlar ortaya çıkarmak için ayrıntılı çalışmalara ihtiyaç vardır.