Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Erciyes Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2025
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: EMİNE KURUMEŞE
Danışman: Barış Ergen
Özet:
Sanayi devrimi sonrasında hız kazanan kentleşme süreci, doğal alanların
aşırı kullanımıyla birlikte ciddi çevresel tahribatlara yol açmıştır. Bu
tahribatın önüne geçmek amacıyla, 1987 yılında Brundtland Raporu ile
sürdürülebilir kalkınma kavramı uluslararası gündeme taşınmıştır.
Ekonomik, sosyal ve ekolojik boyutları birlikte ele alan bu kavram,
kentsel planlama süreçlerine de entegre edilmesi gereken bütüncül bir
yaklaşımı ifade etmektedir. Bu tez çalışması, sürdürülebilir kalkınmanın
ekolojik boyutuna odaklanarak, Kayseri metropoiten kent merkezini
oluşturan Kocasinan, Melikgazi, Talas ve Hacılar ilçelerinde, 1/25.000
ölçekli NİP kapsamında belirlenen gelişme konut alanlarının yerleşime
uygunluğunu ekolojik sürdürülebilirlik çerçevesinde değerlendirmeyi
amaçlamaktadır. Bu doğrultuda, çalışma alanına ait biyotik ve abiyotik
faktörler analiz edilmiş; 7 parametre üzerinden üst üste bindirme
yöntemi kullanılarak 4 dereceli yerleşime uygunluk modeli
oluşturulmuştur. Model sonuçlarına göre, gelişme konut alanı olarak
belirlenen bazı bölgelerin ekolojik açıdan yerleşime uygun olmadığı
tespit edilmiştir. Ayrıca baskın olan seyrek ve düşük yoğunluklu
yerleşim kararları göz önünde bulundurularak ekolojik sürdürülebilirliği
destekleyecek şekilde kompakt büyüme modelinin benimsenmesi gerektiği
vurgulanmıştır. Kompakt büyüme modelinin yansıtılmadığı NİP'nda, mevcut
yeşil alanların parçalı ve süreksiz olduğu tespit edilmiş; bu durum
ekolojik sürdürülebilirliği destekleyecek yeşil sistem önerisi
geliştirme gerekliliğini ortaya koymuştur. Bu doğrultuda çalışma sonunda
bir yeşil sistem önerisi geliştirilmiştir ve söz konusu mekânsal
planlara entegrasyonu önerilmiştir.