Research Information System
All Sciences Academy, Konya, 2025
This study was conducted to evaluate the vertical jump and sprint performances of athletes selected from different sports branches that actively use the foot limb, which require anaerobic power production depending on the ankle joint and big toe joint movement angles.
190 licensed male athletes from different branches participated in the study. After calculating their Body Mass Indexes, Talocural joint dorsiflexion and plantar flexion and 1st Metatarsophalangeal joint flexion and extension range of motion were measured. Vertical jump and 30 m sprint performance were evaluated and anaerobic (peak) power calculation was made. Descriptive statistics methods, frequency, percentage, arithmetic mean and standard deviation were used in data analysis. “Mann Whitney U Test” and “Kruskall Wallis Test” were used for data that were not normally distributed. “Post Hoc Multiple Comparison Test” (Scheffe test and Tamhane’s T2 test) was used to determine the difference between the groups. “Spearman Correlation Analysis” was applied to test the relationship between variables.
When we look at our findings, it was seen that athletes had higher left foot DF, MTF-FL, MTF-EX and right foot PF joint motion angles. It was determined that talocrural and 1st Metatarsophalangeal joint motion angles differed statistically according to sports branch and BMI variables. In addition, a positive and significant relationship was found between anaerobic power and DF-left and PF-right values, and 30 m speed and left foot MTF-FL and MTF-EX values.
As a result, we think that ankle ROM limitations may cause mechanical stress, which may result in performance deterioration and injuries. We can say that ankle joint measurements are important in athletes for this reason and that further studies are needed on the subject.
Keywords – Athlete; Anaerobic Power; Speed; Joint; Biomechanics
Bu çalışma, ayak uzvunu aktif olarak kullanan farklı spor dallarından seçilen sporcuların ayak bileği eklemi ile ayak başparmak eklemi hareket açılarına bağlı olarak anaerobik güç üretilmesini gerektiren dikey sıçrama ve sürat performanslarının değerlendirilmesi amacıyla yapıldı.
Çalışmaya farklı branşlarda lisanslı 190 erkek sporcu katıldı. Vücut Kitle İndeksleri hesaplandıktan sonra, Talocural eklem dorsifleksiyon ve plantar fleksiyon ile 1. Metatarsofalangeal eklemi fleksiyon ve ekstansiyon hareket genişlikleri ölçüldü. Dikey sıçrama ve 30 m sürat performansı değerlendirildi ve anaerobik (zirve) güç hesaplaması yapıldı. Veri analizinde betimsel istatistik yöntemleri, frekans, yüzde, aritmetik ortalama ve standart sapma kullanıldı. Normal olarak dağılmayan veriler için “Mann Whitney U Testi” ve “Kruskall Wallis Testi” kullanıldı. Gruplar arası farkı belirlemek için “Post Hoc Çoklu Karşılaştırma Testi” (Scheffe testi ve Tamhane’s T2 testi) kullanıldı. Değişkenler arasındaki ilişkiyi test etmek için “Spearman Korelasyon Analizi” uygulandı.
Bulgularımıza baktığımızda, sporcuların sol ayak DF, MTF-FL, MTF-EX ile sağ ayak PF eklem hareket açılarının daha yüksek olduğu görüldü. Talocrural ve 1.Metatarsofalangeal eklem hareket açılarının ise spor dalı ve VKİ değişkenlerine göre istatistiksel olarak farklılaştığı tespit edildi. Ayrıca, anaerobic güç ile DF-sol ve PF-sağ değerleri, 30 m sürat ile sol ayak MTF-FL ve MTF-EX değerleri arasında pozitif ve anlamlı bir ilişki bulundu.
Sonuç olarak, ayak bileği EHA kısıtlılıklarının mekanik strese neden olabileceğini, bunun sonucunda performansın bozulabileceğini ve sakatlıklara yol açabileceğini düşünmekteyiz. Sporcularda ayak bileği eklem ölçümlerinin bu yüzden önemli olduğunu ve konuyla ilgili ileri çalışmalara ihtiyaç duyulduğunu söyleyebiliriz.
Anahtar Kelimeler – Sporcu; Anaerobik Güç; Sürat; Eklem; Biyomekanik