ARKEOLOJİK ALANLARDA DİJİTAL BELGELEME SÜRECİNDE FOTOGRAMETRİK YÖNTEM VE LIDAR TEKNOLOJİSİ İLE DENEYSEL BİR ÇALIŞMA: PHASELİS SU KEMERİNİN BİR BÖLÜMÜ


Kaderli L., Cesur K.

7th INTERNATIONAL CONFERENCE ON GLOBAL PRACTICE OF MULTIDISCIPLINARY SCIENTIFIC STUDIES , Girne, Cyprus (Kktc), 4 - 06 July 2024, vol.7, no.201431220, pp.686-697

  • Publication Type: Conference Paper / Full Text
  • Volume: 7
  • Doi Number: 10.5281/zenodo.13119073
  • City: Girne
  • Country: Cyprus (Kktc)
  • Page Numbers: pp.686-697
  • Erciyes University Affiliated: Yes

Abstract

Özet Arkeolojik alanların belgelenmesi, bütüncül koruma anlayışının gelişmesi ve gelecek nesillere aktarılması açısından kritik bir öneme sahiptir. Bu süreç, genellikle zorlu coğrafi koşullar, olumsuz iklim etkileri ve kalıntıların yoğun tahribatı gibi çeşitli zorluklarla karşı karşıyadır. Bu bağlamda, kültürel miras değeri taşıyan bu alanların belgelenmesi, disiplinler arası çalışmalar ve yeni teknolojilerin kullanımı ile daha etkin ve verimli hale getirilebilir. Bu çalışmada, arkeolojik alanlarda yer alan kültürel mirasın belgelenmesi ve arşivlenmesi amacıyla iki güncel yöntem kullanılmıştır. Phaselis Antik Kenti'nde bulunan Roma Dönemi su kemerinin bir bölümü, deneysel olarak fotogrametrik yöntem ve LIDAR (Laser Imaging Detection and Ranging) teknolojisi kullanılarak taranmış ve 3 boyutlu modelleri oluşturulmuştur. Fotogrametrik yöntem, dijital fotoğraflar kullanarak 3 boyutlu modeller oluştururken, LIDAR teknolojisi ise lazer ışığı kullanarak nesnelerin mesafeleri ölçerek yüksek çözünürlüklü modellerini elde etmektedir. Bu çalışmada elde edilen dijital veriler, belgeleme sürecine önemli katkılar sağlamakta, su kemerinin korunmasının sürekliliğini temin etmekte ve yapının mimari detayları ile yapısal özelliklerinin daha iyi anlaşılmasına olanak tanımaktadır. Ayrıca, bu veriler, ileride gerçekleştirilmesi planlanan restorasyon çalışmalarına da önemli bir temel oluşturmaktadır. Yürütülen belgeleme çalışmalarında, hız, maliyet ve doğruluk açısından avantaj sağlayan bu iki yöntem, miras verilerinin dijitalleştirilmesi, uzaktan erişim olanaklarının sağlanması ve eş zamanlı çalışma ve karar ortamlarının oluşturulması açısından da öneri niteliğindedir. Bununla birlikte miras veri tabanlarının oluşturulması ve paylaşımı, kültürel mirasın sürdürülebilir bir şekilde korunması ve gelecek nesillere aktarılması sürecine önemli katkılar sunmaktadır.