Anadolu binlerce yıllık geçmişi ve onlarca uygarlığa ev sahipliği yapması nedeniyle bir açık hava müzesi olarak kabul edilebilir. Nitekim binlerce yıl öncesine tarihlenen Şanlıurfa-Göbeklitepe, DiyarbakırÇayönü, Konya-Çatalhöyük ve Antalya-Karain gibi ören yerleri Anadolu’nun insanlık tarihi açısından eski ve önemli bir yerleşim yeri olduğunu kanıtlar niteliktedir. Bunlara ek olarak Anadolu yarımadası Hattiler, Hititler, Asurlar, İyonlar, Urartular, Frigyalılar, Lidyalılar, Roma İmparatorluğu, Anadolu Beylikleri, Selçuklu Devleti ve Osmanlı İmparatorluğu gibi onlarca uygarlığın da mirasını bünyesinde taşımaktadır. Bu mirastan turizmin yanı sıra eğitim alanında da etkili şekilde yararlanılması gerekmektedir. Fakat bu mirastan etkili şekilde yararlanılabilmesi için öncelikle öğretmenlerin başta görev yaptıkları şehir ve onun yerel coğrafyası olmak üzere ulusal çapta yer alan tarihi ve coğrafi unsurlara ilişkin farkındalık sahibi olmaları beklenmektedir. Bu bağlamda ortaokul düzeyinde tarihi mekanlardan yararlanılabilecek başlıca derslerden biri de sosyal bilgilerdir. Bu kapsamda araştırmanın amacı sosyal bilgiler öğretmenlerin görev yaptıkları şehrin tarihi mekanlarına ilişkin farkındalıklarını tespit etmektir. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden biri olan temel nitel araştırma kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Kayseri İl Milli Eğitim Müdürlüğü’ne bağlı ortaokullarda görev yapmakta olan 61 sosyal bilgiler öğretmeni oluşturmaktadır. Çalışma grubunun belirlenmesinde ölçüt örnekleme yönteminden yararlanılmış ve ölçüt olarak katılımcıların Kayseri’de görev yapıyor olması belirlenmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak açık ve kapalı uçlu sorulardan oluşan yapılandırılmış bir görüş formu aracılığıyla gerçekleştirilmiştir. Hazırlanan görüş formu 6 açık uçlu ve 32 kapalı uçlu sorudan oluşmaktadır. Görüş formu pandemi koşulları nedeniyle Google Forms aracılığıyla hazırlanmış ve katılımcılara gönderilmiştir. Veriler nitel veri analiz tekniklerinden biri olan betimsel analiz ile çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda sosyal bilgiler öğretmenlerinin tarihi mekân algılarının daha çok müze ve ören yerlerini içerdiği, görev yaptıkları Kayseri’nin sahip olduğu tarihi mekanlara yönelik yeterli bilgiye sahip olmadıkları, öğrenme-öğretme sürecinde okul dışı bir faaliyet olarak tarihi mekanlardan yılda bir veya hiç yararlanmadıkları sonucuna ulaşılmıştır. Araştırmanın bulgularından hareketle sosyal bilgiler öğretiminde şehrin tarihi mekanlarından yararlanılmasına ilişkin öğretmenlere ve politika yapıcılara önerilerde bulunulmuştur. Bu çalışma TÜBİTAK Bilim İnsanı Destekleme Daire Başkanlığı tarafından 2209-A Üniversite Öğrencileri Araştırma Projeleri Destekleme Programı kapsamında 1919B012000491 başvuru numarasıyla desteklenmiştir.