Pandemi Sonrası Normal Eğitime Geçiş Nasıl Gerçekleşti? Nasıl Gerçekleşmeliydi?

Örnek E., Öner G.

The 4th International Conference on Distance Learning and Innovative Educational Technologies , Ankara, Türkiye, 8 - 09 Aralık 2022, ss.1-2

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Ankara
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.1-2
  • Erciyes Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

2019 yılının son çeyreğinde ortaya çıkan ve tüm dünyayı etkisi altına alan COVID-19 pandemisi toplumsal yaşamın her alanını etkilemiştir. Ancak bu etkinin kitlesel olarak gerçekleştiği en önemli alanlardan birisi de eğitim-öğretim alanıdır. Pandemi süreciyle birlikte ülkelerin önemli bir kısmı acil bir şekilde uzaktan eğitime geçmek durumunda kalmıştır. Bazı ülkeler mevcut sistemlerini uzaktan eğitime kolaylıkla adapte edebilirken bazı ülkeler ise bu konuda ciddi problemler yaşamıştır. Bu süreci görece daha kolay yürüten ülkelerden birisi de Türkiye’dir. Nitekim 2010 yılında başlatılan FATİH Projesi ile tüm sınıflara akıllı tahtaların entegre edilmesi, internet altyapılarının güçlendirilmesi ve Eğitim Bilişim Ağı’nın hizmete sunulmasıyla bu süreç nispeten rahat bir şekilde yürütülebilmiştir. Ancak pandeminin başladığı yıl 2019 yılına ait hanelerin internet erişimine dair TUIK verileri Türkiye’nin bazı coğrafi bölümlerinde erişimin %92’leri bulduğunu bazı bölümlerinde ise %80’lere kadar indiğini göstermektedir. Bu verilere göre Türkiye ortalaması %88.3 olmasına rağmen internet erişiminin daha çok mobil üzerinden gerçekleştirildiği düşünüldüğünde tüm aile bireylerinin özellikle çocukların sürekli internet erişimine ulaşamadıkları söylenebilir. Ayrıca hanelerdeki bilgisayar ve tabletlerin bulunmadığı veya yeterli olmadığı düşünüldüğünde tüm dünyada olduğu gibi Türkiye’de de eğitimde eşitsizliklerin görüldüğü söylenebilir. Bu bağlamda araştırmanın amacı sosyal bilgiler öğretmenleri ve idarecilerin perspektifinden pandemiden normal eğitime geçiş sürecinin nasıl yaşandığı ve nasıl olması gerektiğine ilişkin deneyimlerini ortaya çıkarmaktır. Araştırmanın çalışma grubunu ölçüt örnekleme yoluyla seçilen, uzaktan eğitim ve geçiş sürecini deneyimlemiş, 12 öğretmen ile 3 okul idarecisi oluşturmaktadır. Nitel araştırma yöntemlerinden fenomenolojinin kullanıldığı araştırmada veriler yarı yapılandırılmış görüşmeler yoluyla toplanmıştır. Elde edilen veriler ise yine nitel veri analiz tekniklerinden betimsel analiz İle çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda uzaktan eğitimden normal eğitime geçiş sürecinde öğrenci temelli problemlerle karşılaştıklarını, başlıca problemin ise öğrencilerin okul kültürüne uyum sağlama ve davranış sorunları olduğu belirlenmiştir. Uzaktan eğitimden normal eğitime geçiş sürecinin katılımcıların yarısının beklentisini sağlarken yarısının ise beklentilerini karşılamadığı tespit edilmiştir. Ayrıca katılımcıların tümü geçiş sürecinde okullarında telafi eğitimin gerçekleştirildiğini, ancak telafi eğitimlerinin öğrencilerin eksikliklerini tam olarak gidermede yetersiz kaldığını düşündükleri sonucuna ulaşılmıştır. Son olarak yeniden olası bir pandemi sonrası geçiş sürecinin nasıl olması gerektiğine ilişkin katılımcıların yarısı deneyimlenen süreç gibi olması gerektiğini düşünürken diğer yarısının ise nasıl olması gerektiğine ilişkin herhangi bir fikre sahip olmadıkları tespit edilmiştir. Bu çalışma TÜBİTAK Bilim İnsanı Destekleme Daire Başkanlığı tarafından 2209-A Üniversite Öğrencileri Araştırma Projeleri Destekleme Programı kapsamında 1919B012006183 başvuru numarasıyla desteklenmiştir.