23. Ulusal ve 6. Uluslararası Biyoistatistik, Ankara, Turkey, 26 October - 29 November 2022, pp.72
Amaç: Multifokal ERG (MFERG), retinanın elektrofizyolojik yanıtların topografik olarak değerlendirilmesine izin verir. Diyabetik hastalarda halka genliklerini değerlendirmeyi ve diyabetik retinopati için risk faktörlerinin halka genlikleri üzerindeki etkisini değerlendirmeyi
amaçladık. Ayrıca halka genliklerinin tanısal değerini araştırmayı amaçladık.
Gereç ve Yöntem: Çalışmada retinopati olmayan (DM) 32 diyabetik hastanın 32 gözü, hafif proliferatif olmayan diyabetik retinopatisi
(NPDR) olan 34 hastanın 34 gözü ve 62 kontrolün (CG) 62 gözü dahil edildi. MFERG kayıtları Uluslararası Klinik Elektrofizyoloji Derneği
(ISCEV) önerileri›ne göre yapıldı. Halka genlikleri ve ring alanları Şekil 1 de tanımlanmıştır. Halka genlikleri tek yönlü varyans analizi
ve posthoc Scheffe testi karşılaştırıldı. Diyabet ve hipertansiyonun halka genlikleri üzerindeki etkisi iki yönlü ANOVA ile değerlendirildi.
Yaş, diyabet süresi, HBA1C ve halka genlikleri arasındaki ilişkiyi belirlemek için stepwise multivariate regresyon analizi yapıldı. Halka
genliklerinin tanısal değerini değerlenditmek için üç yönlü bir ROC analizi yapıldı. Analiz sonucunda, ROC yüzeyi altındaki hacim (VUS)
hesaplandı. VUS değeri 0.17’den büyükse, test başarılı olarak kabul edilmiştir.
Bulgular: Halka genliklerinin (R1-R5) ve halka genlik oranlarının karşılaştırılmasında, DM ve NPDR gruplarının verileri CG’ye kıyasla
anlamlı olarak azalmıştır. Diyabetin genlikler üzerinde etkili olduğu bulunmuştur, ancak hipertansiyon ve diyabet-hipertansiyonun etkileşimi etkili değildir. Ƞ2 değerlendirildiğinde, diyabetin etkisinin periferik halkalara doğru azaldığı bulunmuştur. HbA1c, tüm halka
genlikleri (R1-R5) ile korelasyon göstermiştir ve en etkili faktördür. Öngörücü değeri periferik halkalara doğru azalmıştır. Diyabet süresi
ilk üç halka genliği (R1-R3) ile korelasyon gösterdi. Yaş sadece R1 ile ilişkiliydi. Üç yönlü ROC analizinde değerlendirilen tüm parametrelerin (halka genlikleri ve oranları) VUS değeri 0.17›den büyüktü ve anlamlıydı. VUS(R1) = 0.65, P <0.001 ve [0.50-0.72] % 95 güven
aralığına sahipti ve üç sınıfı ayırt etmek için en iyi kestirim noktasının C1 = 217.3, C2 = 151.2 olduğu bulundu (senstivite 0.72, spesifite
0.59). VUS sonuçları Şekil 2 de sunulmuştur.
Sonuç: Halka oranı karşılaştırması, diyabetin şiddeti arttıkça retina nörodejenerasyonunun arttığını ve merkezi topografik lokalizasyonun daha fazla etkilendiğini ve daha objektif kanıtlar sağladığını göstermiştir. Tüm halka genlikleri diyabet nedeniyle etkilenir, ancak
halka oranlarındaki değişiklik, diyabetle ilişkili retinopatide nispi retinal topografik etkinin daha kolay yorumlanmasını sağlayabilir.
Grupların ayırımının yapılmasında R1 / R4 ve R1 / R5 oranları R1 / R2 ve R1 / R3 oranlarından daha iyi tanısal performans gösterdi. Bu,
merkezden periferik halkaya değişen diyabetin etki büyüklüğü ile açıklanabilir. R1 genliğinin periferik genliklerden daha fazla etkilendiği
görülmüştür, kronik hipergliseminin bir sonucu olabilir. Kronik hipergliseminin bir belirteci olan HbA1c seviyeleri varyansın% 40’ını açıklamıştır. R1 genliği, en iyi tanısal değere sahipti (VUS = 0.65). VUS 0.55 değeri AUC için 0.8 değerine karşılık gelir. Bu nedenle, VUS’ları
kendi sınırları içinde değerlendirdiğimizde, R1 ve R2 en iyi tanısal değere sahiptir. Sonuç olarak, diyabetin etkileri retina üzerinde topografik olarak eşit olmayan bir şekilde dağılmıştır. HBA1C kontrol edilebilir bir faktördür ve retina fonksiyonu düşüşü ile ilişkisi nedeniyle sıkı
kontrolü önemlidir. R1 ve R2 genlikleri, retina fonksiyonundaki erken değişiklikleri tanımlamanın etkili yollarıdır.