Günümüzde teknolojik gelişmelerin hız kazanmasıyla beraber, bilişim sistemleri bankacılık, iletişim, ulaşım, güvenlik, sağlık, eğitim, ticaret ve sanayi gibi birçok alanda kullanılmaya başlanmış ve toplumsal hayatın vazgeçilmez bir unsuru haline gelmiştir. Kullanım alanının genişliği ve yaygınlığının art niyetli kişileri cezbetmesiyle, bilişim dünyası istismar edilmeye başlanmış ve bu durum, bu sistemlerin kullanıldığı birçok alanı tehlikeye sokmuştur. Bu tarz eylemlerin önlenmesi ve hukuki korumanın sağlanabilmesi için ise hem dünya genelinde hem de ülkemizde bilişim suçlarına yönelik düzenlemeler getirilmiş ve uluslararası anlaşmalar imzalanmıştır. Bu konuda yapılan önemli anlaşmalardan biri de; 2004 yılında yürürlüğe girmekle birlikte, ülkemizde onaylanıp yürürlüğe girmesi 2014 yılını bulan Avrupa Konseyi Siber Suç Sözleşmesi (AKSSS)’dir. AKSSS düzenlenmesine paralellik oluşturulan ve öğretide doğrudan bilişim suçları olarak isimlendirilen bilişim suçları Türk Ceza Kanunu (TCK)’nda “Topluma Karşı Suçlar” başlıklıüçüncü kısmın “Bilişim Alanında Suçlar” başlıklı onuncu bölümün de düzenlenmiştir. Bu bölümün içerisinde, yer alan bilişim suçlarından biri de TCK 244. maddede düzenlenen Sistemi Engelleme, Bozma, Verileri Yok Etme veya Değiştirme Suçları’dır. Söz konusu düzenleme AKSSS’nin 4. ve 5. maddelerinde yer alan sisteme müdahale ve verilere müdahale düzenlemelerine uyum sağlamaya yöneliktir. Ancak TCK m. 244 her ne kadar AKSSS baz alınarak getirilmiş bir düzenleme olsa da; doktrinde suçla korunan hukuki değer, suçun unsurları, nitelikli haller gibi birçok konuda tartışmalı hususlar görülmüş ve düzenlemeye eleştiriler getirilmiştir. Bu çalışmada TCK 244. maddede yer alan Sistemi Engelleme, Bozma, Verileri Yok Etme veya Değiştirme Suçları incelenecek olup, bu konularda doktrinde yer alan tartışmalı konulara ve düzenlemede eksik görülen hususlara yer verilecektir.
With the rapid advancement of technology in contemporary times, in-formation systems have become integral to numerous sectors, inclu-ding banking, communication, transportation, security, healthcare, education, commerce, and industry, establishing themselves as an indispensable component of societal life. The extensive scope and widespread adoption of these systems have attracted malicious ac-tors, resulting in the exploitation of the information technology do-main, thereby posing risks to the various fields reliant on these sys-tems. To counter such activities and ensure legal protection, regula-tory frameworks addressing cybercrimes have been established both globally and within our country, complemented by the signing of in-ternational agreements. A notable example in this context is the Eu-ropean Council Cybercrime Convention (ECCC), which entered into force in 2004 and was ratified and implemented in our country in 2014. Cybercrimes, explicitly categorized as information technology offenses within legal scholarship and aligned with the ECCC provisi-ons, are codified in the Turkish Penal Code (TPC) under Part Three, titled “Crimes Against Society,” specifically in Section Ten, titled “Crimes in the Field of Information Technology.” Among the offenses outlined in this section is the crime of Obstructing, Disrupting, Dest-roying, or Altering Data or Systems, as regulated by article 244 of the TPC. This provision is designed to conform to articles 4 and 5 of the ECCC, which address interference with systems and data, respecti-vely. Nevertheless, despite being modeled on the ECCC, article 244 of the TPC has sparked considerable debate within the doctrine concer-ning several aspects, including the legal interests it seeks to protect, the constituent elements of the offense, aggravating circumstances, and other related issues, leading to various criticisms of the regula-tion. This study will analyze the crimes of Obstructing, Disrupting, Destroying, or Altering Data or Systems as stipulated in Article 244 of the TPC, shedding light on the contentious issues within the doctrine and addressing perceived deficiencies in the regulatory framework.
