Akademik Veri Yönetim Sistemi
2. Uluslararası ESEP Eğitim Bilimleri ve Etkili Uygulamalar Kongresi ESEPCongress24, Nevşehir, Türkiye, 12 - 17 Kasım 2024, (Özet Bildiri)
Çağdaş dijital kültürün
üzerimizdeki etkilerini günden güne daha fazla hissettiğimiz bugünün dünyasında
benlik duygumuz ve fiziksel çevremiz ile bağlantımızda hiç olmadığı kadar köklü
değişimlere şahit oluyoruz. Genişletilmiş gerçeklik teknolojileri öncesi
dijital kültür zihin-beden arasındaki bağlantıdaki kopmalara işaret eden
dijital bedensizleşme kavramını hayatımıza sokmuştu. Bugün sanal gerçeklik (VR)
gibi teknolojilerin mümkün kıldığı oradaymış hissi veren dijital arayüzler
insan bilgisayar etkileşimini başka bir boyuta taşımıştır. Daha önce metin
bazlı vb dijital ortamlara girerken fiziksel bedenimiz ve zihnimiz arasındaki
bağlantının kopukluğu söz konusuydu.Fakat bu yeni durumda dijital ortamda
yeniden bedenlenme söz konusudur. VR teknolojilerinin gelişmiş özellikleri
dijital uzaydaki dijital bir kuklanın zihnimiz tarafından yönetilmesini ve
dahası bizlere orada bulunma ilüzyonunu yaratmasını mümkün kılmaktadır. Alternatif
dijital bir gerçeklikte var olmanın ötesi, diğerleriyle birlikte orada
olmaktır. Bu durum Immersive çevrelerdeki “sosyal mevcudiyet” olarak
anılmaktadır.
Bu çalışma Dijital bedenlenme ve
sosyal mevcudiyet’in sanat ve tasarım eğitiminde öğrenme deneyimini nasıl
yeniden şekillendirdiğini (geleneksel öğretme yöntemlerini dönüştürmesi;
ifadenin yeni bir biçimi olması; Dijital spaces’te öğrencilerin işbirliği,
etkileşimi, duygusal destek alıp-vermesi ve topluluk yaratması üzerindeki
etkileri açılarından) tartışmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Dijital
Bedenlenme, Sosyal Mevcudiyet, Sanal Gerçeklik, Sanat ve Tasarım Eğitimi.
In today's world, the impact of
contemporary digital culture is more pronounced than ever, leading to
significant changes in our sense of self and our connection to the physical
environment. Before the advent of extended reality technologies, digital
culture introduced the concept of "digital disembodiment", which
refers to a disconnect between the mind and body. However, with the rise of
technologies like Virtual Reality (VR), digital interfaces now create an
immersive experience that feels more like being physically present. Previously,
using text-based digital environments caused a separation between our physical
bodies and our minds. In contrast, the current landscape allows for a
"re-embodiment" within digital spaces. The advanced capabilities of
VR technologies enable users to control a digital avatar in these environments,
creating the illusion of presence. This shift in experience also allows for
social interaction—being present with others in a digital reality. This
phenomenon is known as "social presence" in immersive settings.
This paper explores how digital
embodiment and social presence transform the learning experience in art and
design education. It examines changes in traditional teaching methods, the
emergence of new forms of expression, and the effects of these technologies on
student collaboration, interaction, emotional exchange, and community building
in digital spaces.
Keywords: Digital Embodiment, Social Presence,
Virtual Reality, Art and Design Education.