Akademik Veri Yönetim Sistemi
27. TÜRK DİŞ HEKİMLERİ BİRLİĞİ ULUSLARARASI DİŞHEKİMLİĞİ KONGRESİ, Ankara, Türkiye, 26 - 29 Ekim 2023, ss.363, (Özet Bildiri)
AMAÇ: Bu çalışmanın amacı; maksiller premolar dişlerin kırılma direnci üzerine farklı geçici restoratif materyaller
ve kavite modifikasyonlarının etkisini değerlendirmektir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Periodontal ve ortodontik nedenlerle yakın zamanda çekilmiş 90 adet benzer boyutlarda
maksiller premolar diş seçilmiştir. Negatif kontrol grubunu oluşturan (grup 1, kavite açılmamış) rastgele seçilen 5 diş
dışında, kalan dişlere mezio-okluso-distal kavite açılmıştır. Kanallar OneCurve (#25/0.6) eğelerle genişletilmiştir.
Final irrigasyonu %5,25 sodyum hipoklorit ve %17 etilendiamintetraasetik asit ile yapılarak kanallara medikament
(Ca(OH)2) yerleştirilmiştir. Pozitif kontrol grubu (grup 2, kavite açılmış, geçici materyal yerleştirilmemiş) olarak
beş diş rastgele seçilmiştir. Kalan 80 diş daha sonra rastgele 4 gruba ayrılmıştır (her grup için n=20). Grup 3’te
Cavit G ile geçici restorasyon yapılmıştır. 4. grupta, kaviteler kompozit rezin ile sınıf 1’e modifiye edilmiş ve Cavit
G ile geçici restorasyon yapılmıştır. 5. grupta Voco Clip F ile dişlerin geçici restorasyonu yapılmıştır. 6. grupta,
kaviteler kompozit rezin ile sınıf 1’e modifiye edilmiş ve Voco Clip F ile dişlerin geçici restorasyonu yapılmıştır.
Üniversal bir test makinesi (Instron) kırılma direnci testi için kullanılmıştır.
BULGULAR: Tek yönlü anova testi uygulanmıştır ve negatif kontrol grubunun kırılma direnci diğer gruplardan
yüksektir. Sınıf 1’e modifiye edilen grupların kırılma direnci, modifiye edilmeyen gruplara göre anlamlı derecede
yüksektir. Pozitif kontrol grubunun kırılma direnci en düşüktür.
SONUÇ: En çok görülen kırık tipi onarılabilen kırıklardı. Deneysel gruplar arasında anlamlı derecede fark vardır.