Akademik Veri Yönetim Sistemi
EUROPEAN RESPİRATORY SOCİETY ANNUAL CONGRESS, Madrid, İspanya, 28 Eylül - 02 Ekim 2019, cilt.54, sa.63, ss.5269
Giriş: Artan hava yolu direnci, azalan akciğer kompliyansı dispneye ve pulmoner fonksiyonların kötüleşmesine neden olur. Torasik mobilizasyon tekniklerinin (TMT) astımlılarda etkilerini araştırmayı amaçladık.
Yöntem: NICE kriterlerine göre astım tanısı alan 20 hasta, rastgele olarak TMT(n:11, 10K/1E, ortalama:34,5±20,9 yıl, FEV1:2,5±0,6L) veya kontrol grubuna (n:9, 7K) ayrıldı. /2M, ortalama:37,5±21,8 yıl, FEV1:2,2±1,0L). Katılımcıların tamamı dönem boyunca nefes eğitimi aldı. TMT grubuna ek olarak kostal eklem mobilizasyonu, torasik gevşeme, parmakla bası ile paravertebral gevşeme ve torasik bölge için lateral vertebral gevşeme teknikleri haftada 2 kez 3 hafta uygulandı. Sonuç ölçümleri; girişim öncesi ve sonrasında solunum fonksiyonları, modifiye Medical Research Council Dispnea Scale(mMRC), Saint George's Respiratory Questionnaire(SGRQ), Hospital Anxiety-Depression Scale(HADS), London Chest Activity of Daily Life Scale(LCADL) kullanıldı.
Bulgular: %FVC(p=0,03), FEV1/FVC(p=0,04), mMRC(p=0,02), SGRQ;etki(p=0,02) ve toplam(p=0,02) puanları, LCADL;fiziksel aktivite(p =0.02), toplam(p=0.00), kaygı(p=0.04) puanları İST grubunda anlamlı olarak değişti. Kontrol grubunda hiçbir sonuçta anlamlı bir gelişme olmadı(p>0.05). Tedavi sonrası mMRC(p=0.01), SGRQ;aktivite (p=0.04) ve toplam (p=0.02) puanları, LCADL;kendi kendine bakım(p=0.03), ev aktiviteleri (p=0.03), toplam (p=0.00) puanlar gruplar arasında anlamlıydı.
Sonuçlar: Bulgular, pulmoner rehabilitasyona TMT eklenmesinin pulmoner fonksiyonu ve sağlık durumunu iyileştirmenin ve astımlıların dispnesini azaltmanın etkili bir yolu olabileceğini düşündürmektedir.
Introduction: Increased airway resistance, decreased lung compliance causes dyspnea and worsened pulmonary function. We aimed to investigate the effects of thoracic mobilization techniques(TMT) in asthmatics.
Method: 20 patients who diagnosed as asthma with NICE criteria were enrolled, randomly divided into TMT(n:11, 10F/1M, meanage:34.5±20.9years, FEV1:2.5±0.6L) or control group (n:9, 7F/2M, meanage:37.5±21.8years, FEV1:2.2±1.0L). All of the participants received breathing training during the period. In TMT group, additionally, costal joint mobilization, thoracic relaxation, paravertebral relaxation with finger pressure and lateral vertebral relaxation for thoracic region techniques applied twice weekly for 3 weeks. Outcome measurements; pulmonary functions, modified Medical Research Council Dyspnea scale(mMRC), Saint George’s Respiratory Questionnaire(SGRQ), Hospital Anxiety-Depression Scale(HADS), London Chest Activity of Daily Living scale(LCADL) were used before and after the intervention.
Results: The %FVC(p=0.03), FEV1/FVC(p=0.04), mMRC(p=0.02), SGRQ;impact(p=0.02) and total(p=0.02) scores, LCADL;physical activity(p=0.02), total(p=0.00) scores, anxiety(p=0.04) changed significantly in TMT group. There was no significant improvement in any outcome in control group(p>0.05). The mean difference values after treatment in mMRC(p=0.01), SGRQ;activity (p=0.04) and total (p=0.02) scores, LCADL;self-care(p=0.03), home activities (p=0.03), total (p=0.00) scores were significant between the groups.
Conclusions: The findings suggest that adding TMT to pulmonary rehabilitation may be an effective way to enhance pulmonary function, health status and reduce dyspnea of asthmatics.