Research Information System
JASS STUDIES/ The Journal of Academic Social Science Studies, pp.223-232, 2018 (Peer-Reviewed Journal)
Öz
İlhami Çiçek, Cumhuriyet dönemi Türk şiirinde üslubu, sözcük seçimi, duyarlılığı ve idealleriyle çağına tanıklık eder. Çocukluğunda halk âşıklarının deyişleriyle beslenen ve klasik şiire hâkim olan Çiçek, şiirlerinde gelenekle moderni harmanlayan bir şairdir. Lise yıllarında Adımlar Dergisi’nin düzenlediği şiir yarışmasında ‚Otel Odası‛
başlıklı şiiriyle birinci olan Çiçek, Erzurum’da Edebiyat Fakültesini bitirir ve şiir sanatına
duyduğu ilgiyi eğitim hayatıyla geliştirir. Nuri Pakdil’in yönettiği Edebiyat Dergisi’nin
şairlerinden biri olan İlhami Çiçek’in ölmeden kısa süre önce ‚Satranç Dersleri‛ şiiri kitap olarak yayımlanır. Düzyazının mantıksal bir düzlemde seyrettiğini şiirin ise ‚iç serüvenimizin saydam bir parçası ve yoğunlaşma hâli‛ olduğunu düşünen şair, yaşamın
da şiirde yoğunlaşmış olarak karşımıza çıktığını söyler. Bu bağlamda Çiçek’e göre şiir
görünen gerçeği aşarak öz’ü örten her şeyi kırar ve tutkuya dönüşür. İkinci Yeni şiirinin
‚imge, canlandırma, yadırgatma, alışılmamış bağdaştırma‛ gibi özellikleriyle şiirlerini kaleme alan şair, şiirlerinde geçmişi ve geleceği bir bütün olarak görür ve bireyin içinde
bulunduğu trajediyi ifade ederken aynı zamanda evrensel bir trajediyi de dile getirir. Bu
sebeple onun şiirlerinde imge ve sembollerin ardına gizlenmiş ‚çatışma, yalnızlık, yabancılaşma, terk edilmişlik, hüzün‛ gibi temalar ağır basmaktadır. Bu çalışmada İlhami
Çiçek’in şiirleri içerik çözümlemesine tabi tutularak onun şiirlerinin anlam dünyası açıklanmaya ve böylece şairin şiir poetikasına katkı sağlanmaya çalışılmıştır.
Anahtar Kelimeler: İlhami Çiçek, Şiir, İmge