Fowler, inanç gelişimi olgusu ile ilgilenen en önemli teorisyenlerden birisidir. İnancı bireylerin yaşama yönelik ana motivasyonlarının bir parçası olarak tanımlayan Fowler’e göre o, din vasıtasıyla ve biliş aracılığıyla ifade edilebilir ancak her ikisini de aşan bir kuşatıcılığa sahiptir. İnanç, insanların kendilerini varoluşlarının nihai durumları ile ilişkili olarak fark ettikleri bir biliş şeklidir. Fowler’e göre inanç, imandan daha derin, daha zengin ve daha kişiseldir. Fowler’in teorisi sadece belirli dini gelenekler ve inançlara değil sadece “psikolojik inanç kavramına” odaklandığı için hangi dine inanırsa inansın bireylerin bütün dini inançlarının gelişiminin anlaşılmasında kullanılabilir.
Piaget, Erikson ve Kohlberg gibi teorisyenlerden büyük oranda etkilenen Fowler, inancın yapısında yedi yapısal görünümün olduğunu ifade eder ve bu görünümleri mantıksal yapı, perspektif kazanma, ahlaki yargılama biçimi, sosyal farkındalığın sınırları, otoritenin yeri, dünya görüşü ve sembolik görev olarak isimlendirir.
Fowler has been one of the leading theorists concerning the development of faith. According to Fowler who defines faith as the make up of an individual’s main motivations for life, faith can be expressed through religion and cognition, but it encompasses more than either of these. It is a way of knowing by which people recognize themselves as related to the ultimate conditions of their existence. According to Fowler, faith is deeper, richer, more personal than belief. Fowler’s theory can be use in order to understand the development of persons’ all religious faiths who no matter what believe because it not focuses on a particular religious tradition or content of belief except on the “psychological concept of faith”.
Greatly influenced by theorists such as Piaget, Erikson and Kohlberg, Fowler proposed seven aspects of faith’s structure. These aspects are called by Fowler as form of logic, perspective taking, form of moral judgment, bounds of social awareness, locus of authority, form of world coherence and symbolic function.