Akademik Veri Yönetim Sistemi
OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, cilt.3, sa.5, ss.7-24, 2013 (Hakemli Dergi)
Günümüz küresel dünyasında uluslararası iletişim kaçınılmaz hale gelmiştir. Ticari, ekonomik, sos-yal, kültürel ilişkiler ortak bir dil kullanımını zorunlu kılmaktadır. İngilizce bunun için dünya dili olarak kabul görmüş, tüm iletişim İngilizce aracılığıyla sağlanır olmuştur. Bunun farkında olarak Türkiye İngilizcenin öğrenimi ve öğretimine önem vermiş ve bunu başarmak için birçok çaba sarf etmiştir. Bütün bu çabalarına rağmen Türkiye uzun yıllardan beri dil öğretiminde başarı sağlaya-mamıştır. Dil öğretimindeki bu başarısızlığın nedenleri birçok araştırmada ele alınmış, her bir araş-tırma farklı bir neden öne sürmüştür. Bu çalışma dil öğretiminde başarısızlığın nedenlerini ve çö-zümlerini ele almış birçok farklı tezler, makaleler, bildiriler ve raporların bir araya getirildiği bir derleme çalışmasıdır. Her bir çalışma sorunu farlı bir boyuttan ele alsa da tüm bu boyutların ortak noktası Türkiye’de güçlü bir dil politikasının ve dil öğretim programının uygulanması için iyi tasar-lanmış bir planlamanın olmamasıdır. Bu araştırma için geniş çaplı alan yazın taraması yapılmış ve yabancı dil öğretiminde ortaya konan çabaları göstermek amacıyla Türkiye’de yabancı dil öğretim tarihine de kısaca değinilmiştir. Her bir araştırmanın ana fikirlerine değinilerek farklılıkları ve ben-zerlikleri ele alınmıştır. Benzer noktaları Türkiye’de oturmuş bir dil öğretim politikasının olmama-sıdır. Farklı görüşler ise dil öğretimindeki başarısızlığın yöntemsel nedenlerden kaynaklanıp kaynak-lanmadığı konusudur. Sonuç olarak Türkiye’nin kendi gerçekleriyle örtüşen bir dil öğretim politikası geliştirmesi ve programların hedef kitlenin ihtiyacına göre iyi planlanıp uygulanması gereklidir.
Acat, B. ve Demiral, S. (2002). Türkiye’de yabancı dil öğreniminde moti-vasyon kaynakları ve sorunları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yöne-timi, 31, 312-329.
Arıbaş, S. Ve Tok, H. (2008). Avrupa Birliğine uyum sürecinde yabancı dil öğretimi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(15), 205–227.
Aydın, S. ve Zengin, B. (2008). Yabancı dil öğreniminde kaygı: bir literatür özeti. Journal of Language and Linguistic Studies, Vol.4, No.1.
Bayraktaroğlu, S. (2012a). Neden yabancı dil eğitiminde başaralı olamıyo-ruz? İçinde A. Sarıçoban ve H. Öz (Eds.), Türkiye’de Yabancı Dil Eğitiminde Eğilim Ne olmalı? (9-14). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları.
Bayraktaroğlu, S. (2012b). Yabancı dil eğitimi gerçeği, yabancı dille eğitim yanılgısı. İçinde A. Sarıçoban ve H. Öz (Eds.), Türkiye’de Yabancı Dil Eğitiminde Eğilim Ne olmalı? (117-128). Ankara: Hacettepe Üni-versitesi Yayınları.
Bayyurt, Y. (2012). 4+4+4 Eğitim sisteminde erken yaşta yabancı dil eği-timi. İçinde A. Sarıçoban ve H. Öz (Eds.), Türkiye’de Yabancı Dil Eğitiminde Eğilim Ne olmalı? (1-7). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları.
Çetintaş, B. (2010). Türkiye’de yabancı dil eğitim ve öğretiminin sürekli-liği. Journal of Language and Linguistic Studies, 6(1).
Çetintaş, B. ve Genç, A. (2001). Eğitim reformu sonrası Anadolu Lisele-rinde yabancı dil öğretimi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20, 51 –56.
Demirel, Ö. (1993). Yabancı dil öğretimi: İlkeler yöntemler teknikler. Ankara: Usem Yayınları.
Durmuşçelebi, M. ( 2013). Anadilde okuma becerilerinin ikinci dilde oku-maya etkilerinin incelenmesi. The Journal of Academic Social Science Studies International Journal of Social Science , 6(4), 817-835.
Erdem, M.D. ve Memiş, M.R. ( 2013). Yabancı dil öğretiminde kullanılan yöntemler, kullanım özellikleri ve eleştiriler. Turkish Studies - In-ternational Periodical For The Languages, Literature and History of Tur-kish or Turkic, 8(9), 297-318, Ankara.
Genç, A. (2012). 4+4+4 Uygulaması: yabancı dil öğretimine yönelik görüş-ler. İçinde A. Sarıçoban ve H. Öz (Eds.), Türkiye’de Yabancı Dil Eği-timinde Eğilim Ne olmalı?(129-137). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları.
Güney, Ajda ve Kaan (2007). Devlet okullarında ilköğretim 4.sınıflarda en uygun İngilizce öğretme yöntemi. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırma-ları, Cumhuriyet Üniversitesi Yabancı Diller Yüksek Okulu, Sivas.
Haznedar B. (2010), Türkiye’de Yabancı Dil Eğitimi: Reformlar, Yönelim-ler ve Öğretmenlerimiz. ICONTE International Conference on New Trends in Education and Their Implications 11-13 November, 2010 Antalya-Turkey.
Işık, A. (2008). Yabancı dil eğitimimizde yanlışlar nereden kaynaklanıyor? Dil ve Dilbilim Çalışmaları Dergisi, 4(2).
Ligtbown, P.M. and Spada, N. (2007) Individual differences in second lan-guage learning. In
How Languages Are Learned, Newyork: Oxford Press.
Özçakır, A.İhsan. ( 2015, 2 Şubat). Ah, bu “İngilizce dersleri”! Erişim tarihi: 8 Mayıs 2015, http://blog.milliyet.com.tr/ah--bu--ingilizce-ders-leri--/Blog/?BlogNo=489745:
Şahin, C.A. (2013). Türkiye’de yabancı dil eğitim politikasının İngilizce öğretimi bağlamında değerlendirilmesi. Yayınlanmış doktora tezi, Onsekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.
T.B.M.M. Tutanak Dergisi, 1955
Tosun, C. (2012). Yurdumuzda yabancı dil öğretme ve öğrenme sürecinde başarısızlığın Nedeni yöntem mi? İçinde A. Sarıçoban ve H. Öz (Eds.), Türkiye’de Yabancı Dil Eğitiminde Eğilim Ne olmalı? (37-42). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları.
URL-1 https://www.tedankara.k12.tr/index.php/hakk-m-zda/tarihce
URL-2 http://www.aa.com.tr/tr/haberler/497421--5-siniflarda-yabanci-dil-egitimi-seneye-basliyor
Yule, G. (2006). Second language acquisition. In The study of language. (162-169). Newyork: Cambridge University Press. (3rdedt.)