Kamu ihale sözleşmeleri, kamu ihalesi ve bu ihale sonunda akdedilen sözleşmeden oluşan iki aşamalı bir sürecin neticesidir. Bu sebeple ilgili sözleşmelere uygulanacak hükümler tespit edilirken kamu hukuku kurallarına tabi tutulan ihale sürecinin ve özel hukuk hükümlerinin uygulanacağı sözleşme aşamasının ayrı ayrı ele alınması gerekir. Kamu ihale süreci sonunda akdedilen sözleşmelerin 4734 ve 4735 sayılı Kanunlara ve bu Kanunlara bağlı diğer düzenlemelere aykırı olmaması bir zorunluluktur. İlgili düzenlemelerden farklılık arz eden sözleşme şartları, emredici hükümlere aykırılık teşkil eder. Emredici hükümlere aykırılık ise kural olarak sözleşmeye Türk Borçlar Kanunu’nun 27. maddesinde düzenlenmiş olan kesin hükümsüzlük müeyyidesinin uygulanması neticesini beraberinde getirir. Ancak ilgili hükmün ikinci fıkrasının birinci cümlesi gereği sözleşmenin muhtevasındaki hükümlerden bir kısmının hükümsüz olması, diğerlerinin geçerliliğini etkilemez. Kısmî hükümsüzlük olarak adlandırılan bu durumda hükümsüz sayılan sözleşme şartlarının yerini hangi hükümlerin alacağı meselesi gündeme gelir. Bu mesele emredici hükümlere aykırı sözleşme şartının yerine ilgili mevzuat hükmünün sözleşmeye dâhil edilmesiyle çözülür ve uygulanmış müeyyide değiştirilmiş kısmî butlan adını alır. Değiştirilmiş kısmî butlan sayesinde ilgili sözleşmenin mevzuata uygun hale getirilmesi ve dolayısıyla geçerliliğini koruması da sağlanmış olur.
Public procurement contracts consist of two stages: the public tender and the contract concluded at the end of this tender. Therefore, while determining the provisions to be applied to the relevant contracts, the tender process subject to the rules of public law and the contract stage where the provisions of private law will be applied should be considered separately. It is an obligation that the contracts concluded at the end of the public procurement process are not contrary to the Laws No. 4734 and 4735 and other regulations related to these Laws. Contract terms that differ from the relevant regulations constitute a violation of the mandatory provisions. Violation of mandatory provisions, as a rule, results in the implementation of the absolute nullity sanction regulated in Article 27 of the Turkish Code of Obligations. However, in accordance with the first sentence of the second paragraph of the relevant provision, the absolute nullity of some of the provisions in the content of the contract does not affect the validity of the others. In this case, which is called partial absolute nullity, the issue of which provisions will replace the terms of the contract deemed invalid comes to the agenda. This issue is resolved by the inclusion of the relevant legislative provision in the contract instead of the contractual clause contrary to the mandatory provisions, and the imposed sanction takes the name of modified partial absolute nullity. By means of the modified partial absolute nullity, it is ensured that the relevant contract is brought into compliance with the legislation and therefore remains valid.
