Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, vol.12, no.17, pp.155-178, 2017 (Peer-Reviewed Journal)
Akpınar, B., & Aydın, K. (2007). Eğitimde Değişim ve Öğretmenlerin Değişim Algıları. Eğitim ve Bilim, 32(144), 71-80. Arslan, A. (Bahar 2012). Öğretim Elemanlarının Türkçe Eğitimi Araştırmaları ile ilgili Çeşitli Görüşleri. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 7(2), 59-69. Aslantaş, H. İ. (2011). Öğretim elemanlarının öğretim strateji yöntem ve teknikleri, iletişim ve ölçme değerlendirme yeterliklerine yönelik öğrenci görüşleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 487 - 506. Başbay, A., Kağnıcı, D., & Sarsar, F. (2013). Eğitim fakültelerinde görev yapmakta olan öğretim elemanlarının çokkültürlü yeterlik algılarının incelenmesi. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(3), 47-60. Bozgeyikli, H., Avcı, A., & Navruz, B. (2017). ÖĞRETMENLERİN PSİKOLOJİK SERMAYE DÜZEYLERİ İLE ÖRGÜTSEL VATANDAŞLIK DAVRANIŞLARI ARASINDAKİ İLİŞKİNİN YAPISAL EŞİTLİK MODELİ İLE İNCELENMESİ. Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 12(6), 103-122. doi:http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.11574 Çiftçi, S., Sünbül, A. M., & Köksal, O. (2013, Nisan 1). Sınıf Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Yaklaşıma göre Düzenlenmiş Mevcut Programa İlişkin Yaklaşımlarının ve Uygulamalarının Eğitim Müfettişlerinin Görüşlerine göre Değerlendirilmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(1), 281-295. Durmuşçelebi, M. (1996). Yükseköğretim Kurumlarında Öğretim Elemanlarından Beklenen ve Gözlenen Davranışların Düzeylerinin Belirlenmesi - Erciyes Üniversitesi Örneği. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Programları ve Öğretimi Bölümü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Durmuşçelebi, M., Navruz, B., & Korkmaz, S. (2017). Eğitim Fakültesi Son Sınıf Öğrencilerinin Akademik Güdülenme Düzeyleri, Araştırma Kaygıları İle Araştırma Yeterlikleri Arasındaki İlişki -Erciyes Üniversitesi Örneği-. Antalya: Pegem Akademi. Erginer, A. (1997). AİBÜ Eğitim Fakültesi Sınıf Öğretmenliği Bölümünde Öğretim Hizmeti Veren Öğretim Elemanlarının Yeterlikleri. Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, . Erginer, E. (1995a). İlkokul öğretmenliği eğitiminde standartlar, uzmanlaşma ve yeni bir model önerisi. Çağdaş Eğitim Dergisi, 207, 34-40. Erginer, E. (1995b). Alan Bilgisi Öğretimine Dayalı İlköğretime Sınıf Öğretmeni Yetiştirme Modeli. A. İ. Üniversitesi (Dü.), İlköğretim Sorunları Sempozyumu. içinde Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi . Erginer, E. (2006). Yeni ilköğretim Programları Gerçekten Yapılandırıcı mı? Bir Fikir Taraması. İlköğretmen, 4, 46-47. Erginer, E., & Dursun, F. (2005). Öğretim elemanlarının etkili öğretim becerilerinin geliştirilmesine yönelik görüşleri. Eğitim ve Bilim Dergisi, 135, 11-22.
Erginer, E., Erginer, A., & Bedir, G. (2009). Eğitim fakültelerinde görevli öğretim elemanlarının akademik kökenleri ve öğretmen yeterliklerinin incelenmesi üzerine bir çalışma. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 93-108. Gözütok, D. (1988). Öğretmen Eğitiminde Meslek Formasyonu Öğretiminin Öğretim Elemanı Davranışlarına Yansıması. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Güçlü, M., & Özdemir, M. Ç. (2003). Eğitim Hareketleri Dergisi’nin Üniversite ve Üniversite Gençliğinin Sorunları Açısından Değerlendirilmesi. HAK-İŞ Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 2(2), 226-241. Güçlü, M., & Şanal, M. (Fall 2015 DOI). 1950 ve 1960 Yılları Arasında Türkiye'de Süreli Yayınlara Yansıyan Eğitim Sorunları: Eğitim Dergisi Örneği. Turkish Studies. International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10(15), 451-470. doi:http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.8996 Gürkan, T. (1993). İlkokul öğretmenlerinin öğretmenlik tutumları ile benlik kavramları arasındaki ilişki. Ankara: Sevinç Matbaası. Kavak, Y. (1986). Eğitim Fakültelerindeki Öğretim Elemanlarının Yeterlikleri ve Eğitim İhtiyaçları. Ankara.: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Kavcar, C. (1999). Nitelikli Öğretmen Sorunu. Eğitim ve Bilim, 5(28), 17-22. Mathews, M. R. (2000). Appraising constructivism in science and mathematics education. D. C. (Ed.). içinde, Constructivism in education opinions and second opinions on controversial issues. (s. 161-192). Chicago: NSSE. Nas, R. (1992). İlköğretime Öğretmen Yetiştirme. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8, 363-368. Pektaş, M., & Kamer, S. T. (2011). Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutumları. G. Ü. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi , 9(4), 829-850. Saylan, N. (2013). Sürekli değiştirilen öğretmen yetiştirme sistemi. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 3(6), 9-19. Saylan, N., & Uyangör, N. (1998). Öğrenci görüşlerine göre Necatibey Eğitim Fakültesi öğretim elemanlarında bulunan öğretmenlik niteliklerinin belirlenmesi. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1 (2), 35-67. Şahan, H. H., & Tarhan, R. (2016). Farklı alanlardaki öğretim elemanlarına yönelik metaforların eğitim felsefeleri çerçevesinde incelenmesi. Turkish Studies, 11 (9), 757-774. Şen, Ş., & Erişen, Y. (2002 ). Öğretmen Yetiştiren Kurumlarda Öğretim Elemanlarının Etkili Öğretmenlik Özellikleri. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(1), 99-116. Tavşancıl, E. (2005). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi. Ankara: Anı Yayıncılık. TC. Milli Eğitim Bakanlığı. (2014, 12 2-5). 3 20, 2017 tarihinde http://www.meb.gov.tr/19-millegitim-srasi-sona-erdi/haber/7594/tr%20adresinden%2027.01.2016 adresinden alındı XI. Milli Eğitim Şurası. (1982, 6 8-11). 3 18, 2017 tarihinde https://ttkb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2014_10/02113508_11_sura.pdf adresinden alındı
Universities are the institutions founded to raise new generations who think, question, explore and direct the future of the world. Just like in all other levels of schools, instructors are one of the main components of the success at universities. Therefore, all the instructors at universities are supposed to be vision holder, farsighted, modern, questioner and creative persons. Only by this way they will be able to raise generations who can cope with the necessities of the contemporary age. Along with these qualifications, all the instructors should bear basic teaching knowledge and experiences that any teacher should bear. The aim of this study is to reveal the opinions of students about competence of their instructors, working in different faculties and high schools in Erciyes University. The sample of this descriptive research consists of 1438 students studying at different faculties of Erciyes University. The data of the research was collected with the ‘Instructors’ Competence Scale’ which was designed by the researcher himself. According to the sub problems of the research, frequencies and percentages and mean values were used in order to identify instructor competences, T-test and ANOVA were used in order to analyze the differences of students’ opinions according to the independent variables and poc-host test was used in order to find the source of differences between groups. In this research the teaching competence of instructors was compared with another study carried out by the researcher 20 years ago. At the end of this study it is understood that instructors rarely showed effective teaching behaviors. This result shows parallelism with the result of the study carried out by the researcher in 1996 and the results of other researches on this field. However, it is clearly seen on many studies that the instructors believed that they were very competent teachers. Effective teaching behavior frequencies of instructors differ according to the gender of students, the department they study in and their academic success. Taking the results of this research into account we can say that it is necessary to rehandle instructor training programs and to design more competent programs within the concept of teaching competence.
Üniversiteler dünyaya düşünen, sorgulayan, keşfeden, geleceğe yön veren bireyler yetiştirmek için kurulan bilimsel kurumlardır. Diğer okul kademelerinde olduğu gibi üniversitelerde de başarının baş mimarı öğretim elemanlarıdır. Üniversite öğretim elemanının kendisi vizyon sahibi, ileriyi görebilen, çağdaş, sorgulayabilen, eleştirel ve yaratıcı düşünebilen bireyler olmalıdır. Ancak bu şekilde yarının gereksinimlerine cevap verebilecek bireyler yetiştirme konusunda etkili olabilir. Bu özelliklerinin yanı sıra öğretim elemanlarında her öğretmende bulunması gereken öğretmenlik alanının gerektiği bilgi ve deneyime sahip olması gerekir. Bu çalışmanın amacı, Erciyes Üniversitesinin değişik fakülte ve yüksekokullarında görev yapan öğretim elemanlarının yeterliklerine ilişkin öğrenci görüşlerini ortaya koymaktır. Betimsel tarama modelinde yapılan bu çalışmanın örneklem grubunu üniversitenin değişik fakültelerinde öğrenim gören 1438 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırma verileri araştırmacı tarafından değişik kaynaklardan yararlanılarak oluşturulan “Öğretim Elemanı Yeterlik Ölçeği” aracılığıyla toplanmıştır. Araştırmanın alt problemleri doğrultusunda öğretim elemanı yeterlik düzeylerini belirleme sürecinde frekans, yüzde ve ortalama tekniklerinden, bağımsız değişkenlere göre öğrenci görüşlerinin değişimini analiz etmek için t- testi, anova gibi testlerden ve gruplar arası farkın kaynağını bulmak için de post-hoc testinden yararlanılmıştır. Çalışmada öğretim elemanlarının öğretmen yeterliklerine ilişkin davranışları ne düzeyde gösterdikleri araştırmacı tarafından 20 yıl önce yapılan bir çalışmayla da kıyaslanmıştır. Araştırma sonunda öğretim elemanlarının öğretmenlik davranışlarını bazen gözledikleri ortaya çıkmıştır. Bulunan bu sonuç hem araştırmacının 1996’da yaptığı çalışmayla hem de alanda yapılan diğer çalışmalarla paralellik göstermektedir. Buna karşılık öğretim elemanlarının kendilerini etkili öğretmenlik davranışlarını göstermek konusunda oldukça yeterli gördükleri de alanda yapılan birçok çalışmanın bir sonucu olarak göze çarpmaktadır. Öğrencilerin cinsiyetleri, öğrenim gördükleri bölümler ve akademik başarı düzeylerine göre öğretim elemanlarının etkili öğretmenlik davranışlarını gösterme sıklıkları farklılık göstermiştir. Bu sonuçlara göre, etkili öğretmen nitelikleri bağlamında öğretim üyesi yetiştirme programlarının çağın gereksinimlerine cevap verebilecek şekilde yeniden ele alınmasında ve daha nitelikli programların yapılmasına gerek vardır.