Kök Kırığı Bulunan Apikal Rezeksiyon Olmuş Dişte Retreatment:4 Yıllık Takip

Creative Commons License

Duman B.

1st International Dental Research and Health Sciences Congress, Diyarbakır, Türkiye, 20 - 22 Mayıs 2021, ss.109-110

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Diyarbakır
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.109-110
  • Erciyes Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Amaç: Tüm diş yaralanmalarının % 0.5-7'sini oluşturan kök kırıkları genellikle 10-20 yaş arası bireylerde gözlenmektedir. Kök kırıkları, periodontal ligament ve alveolar kemik yaralanmaları ile ilişkili dentin, sement ve pulpayı içeren lezyonlardır. Bu nedenle iyileşme süreci hastanın yaşı, oral hijyeni, diş hareketliliği, kırık pozisyonu gibi birçok faktöre bağlıdır. Bu vaka raporunda horizontal kök kırığı bulunan santral dişlerin 4 yıllık takibinin sunumu amaçlanmıştır.

Olgu Sunumu: 11 yaşında erkek hasta parkta düşme sonucu maksiller dişler kompozitle splintlenmiş halde kliniğimize sevk edilmiştir. Yapılan radyolojik muayenede 11 ve 21 nolu diş köklerinin orta üçlüsünde horizontal kök kırığı tespit edilmiştir. Eski rijit splint, 4 hafta kullanılmak üzere esnek bir splintle değiştirilmiştir. Şiddetli soğuk hassasiyeti şikayeti bulunan hastanın elektrikli pulpa testine yanıt alınamaması nedeniyle kök kanal tedavisine başlanmıştır. İlk seans Ca(OH)2 pansumanı yapılan dişler 15 gün sonra guta perka ile soğuk lateral kompaksiyon yöntemi ile doldurulmuş ve hasta apikal rezeksiyon için yönlendirilmiştir. Hastanın diğer dişlerinin restorasyonları yapılarak oral hijyen sağlanmaya çalışılmıştır. Hasta 6, 12, 24, 36 aylarda kontrole gelmiştir. 3. yıl kontrolünde hastada yetersiz oral hijyen eksikliği nedeniyle sinüs yolu geliştiği görülmüştür. Bunun üzerine ilgili dişlere re-treatment tedavisine başlanmış iki kere Ca(OH)2 pansumanı sonucu sinüs yolu iyileşmiştir. Dişlerin apikal kısmı MTA ile doldurulup orta ve koronal kısımları guta perka doldurularak kanal tedavisi tamamlanmıştır. Yapılan bir yıllık kontrolde klinik ve radyolojik herhangi sorun görülmemiştir.

Sonuç: Bu olguda apikal rezeksiyon uygulanmış kök kırığı bulunan dişlere kanal tedavisi yenilemesi yapılmıştır. Oral hijyen motivasyonun artırılması ile yapılacak retreatment işlemleri, travma hikayesi bulunan dişlerde dahi çekimden önce tercih edilmesi gereken bir tedavi yöntemidir.

Anahtar kelimeler: Kök kırığı, apikal rezeksiyon, kanal yenileme

Aim: Root fractures, which constitute 0.5-7% of all dental injuries, are generally observed in individuals aged 10-20 years. Root fractures are lesions involving dentine, cementum, and pulp associated with the periodontal ligament and alveolar bone injuries. Therefore, the healing process depends on many factors such as the patient's age, oral hygiene, tooth mobility, and fracture position. This case report, it is aimed to present the 4-year follow-up of central incisor teeth with horizontal root fractures.

Case Report: An 11-year-old male patient was referred to our clinic with maxillary teeth splinted with composite as a result of a fall in the park. In the radiological examination, a horizontal root fracture was detected at the middle level of the roots of teeth 11 and 21. The old rigid splint was replaced with a flexible splint for four weeks use. Root canal treatment was started because the patient who complained of severe cold sensitivity did not respond to the electrical pulp test. Teeth with Ca(OH)2 dressing were filled 15 days later with gutta-percha using cold lateral compaction method, and the patient was directed for apical resection. Oral hygiene was ensured by the restoration of the other teeth of the patient. The patient came for control at 6, 12, 24, 36 months. In the 3rd year of control, it was observed that the patient developed a sinus tract due to insufficient oral hygiene. Re-treatment was started on the relevant teeth, and the sinus tract was healed after two Ca(OH)2 dressings. Root canal treatment was completed by filling the apical part of the teeth with MTA and filling the middle and coronal parts of the gutta-percha. No clinical and radiological problems were observed during the one-year control.

Conclusion: In this case, teeth with apical resection and root fractures were re-treated. Retreatment procedures to be performed by increasing oral hygiene motivation is a treatment method that should be preferred before extraction, even in teeth with a history of trauma.

Keywords: Root fracture, apical resection, retreatment