Research Information System
Other, pp.48, 2020
Giriş ve Amaç: Vertigo ve ataksi ile gelen hastalar nörolojik muayene ve kranial görüntülemeler açısından iyi değerlendirilmelidir. Posterior sistem enfarktlarında erken dönemde endovasküler tedavi hayati önem taşımaktadır. Gereç ve Yöntem: 32 yaşında erkek hasta 3 günden beri olan baş dönmesi, bulantı şikayetleri ile acil servise başvurdu. Daha öncesinde yapılan muayenesinde şikayetleri periferik vertigo olarak değerlendirilmiş. Semptomatik tedavi verilmiş. Ancak şikayetleri giderek artış göstermiş. Özgeçmişinde özellik olmayan hastanın nörolojik muayenesinde motor defisit saptanmadı ancak şuuru uykuya meyilli, kooperasyonu kısıtlı idi. Diffüzyon MRG’de sağ serebellumda ve sağ bulbusda flairda da oturmuş enfarkt alanları görüldü. Bu nedenle endovasküler tedavi düşünülmedi. Hastaya çekilen bilgisayarlı tomografi anjıografi(BTA), kontrast zamanlaması iyi olmadığı için vasküler yapılar iyi değerlendirilemedi. Hastanın genel durumu uygun olmadığından tekrarı yapılamadı. Servis takibinde şuuru gerileyen hastanın kontrol tomografisinde ödem artışı ve 4.ventriküle bası izlenmesi üzerine dekompresyon yapıldı. Cerrahi sonrası 5. gününde entübe olarak, ağrılı uyaranla sağda 1 kuvvet muayenesiyle tedavisine devam edildi. Bulgular: Olgumuz geç dönemde başvuru nedeniyle endovasküler tedavi düşünülmeyerek medikal takibe alındı. Fakat serebellar ödemde artış ve şuurda gerileme olması üzerine cerrahi müdahale yapıldı. Geniş serebellar enfarktlarda 4. ventrikül komşuluğu nedeniyle yakın şuur takibi önemlidir. Ve ödeme sekonder gelişen bası bulguları açısından cerrahi tedavi medikal tedaviye üstünlük göstermektedir. Sonuç: Posterior sistem inmeleri tüm inmelerin %10-15 ini oluşturmaktadır. Genellikle kötü prognozludur ve % 80 oranında ise mortal seyretmektedir. Vertigo ile başvuran hastalar periferik vertigo ile karışması nedeniyle genellikle geç dönemde tanı almaktadırlar. Fakat erken dönemde yapılacak olan endovasküler tedavi ile baziler oklüzyonu olan hastalarda başarı şansı %45 civarında iken, mortalite oranı %16 civarında bildirilmiştir. Bu sebeple akut dönemde vertigo ve ataksi ile başvuran hastalarda nörolojik muayene, ayrıntılı anemnez ve görüntüleme yöntemleri hasta bazında hayati önem taşımaktadır.