Doxorubicin (DOX) çeşitli malignitelerin tedavisinde yaygın olarak kullanılan antrasiklin antibiyotiktir. DOX’un kardiyotoksisiteye yol açtığı ve geri dönüşümsüz hasarlara sebep olduğu bilinmektedir. DOX’un güçlü antioksidan ajanlarla birlikteki kombinasyonu, toksik yan etkilerini azaltmak için uygun bir yaklaşım olabilir. Bu çalışmada DOX’un kalpte oluşturacağı toksisiteye karşı antioksidan özellikte olan farklı dozlarda selenyumun olası koruyucu etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada 64 dişi sıçan her grupta 8 adet olacak şekilde; Kontrol, DOX (5 mg/kg ip), SEL-1 (0.5 mg/kg ip), SEL-2 (1 mg /kg ip), SEL-3 (2 mg/kg ip), DOX+SEL-1 (5 mg /kg doz ip+0.5 mg /kg i.p.), DOX+SEL-2 (5 mg/kg doz ip+1 mg/kg ip) ve DOX+SEL-3 (5 mg/kg ip+2 mg/kg ip) gruplarına ayrıldı. Deney sonunda, kalp dokuları eksize edildi ve %10’luk formaldehit içinde fikse edilerek rutin histolojik doku takibi sonrası parafin bloklar elde edildi. Hazırlanan parafin bloklardan alınan 5μm kalınlığındaki kesitler histopatolojik değerlendirme için Hematoksilen&Eozin ile boyandı. Işık mikroskobik bulgulara göre, kontrol grubuna ait kalp dokularında kas hücreleri normal histolojik görünüm sergilerken DOX grubuna ait kesitlerde diğer gruplara göre anlamlı dejeneratif değişiklikler mevcuttu. DOX uygulanan gruplara ait kalp dokusu kesitlerinde hemoraji, inflamasyon ve intersellüler alanlarda ödem dikkati çekerken, DOX+SEL-1 ve DOX+SEL-2 gruplarında sadece DOX uygulanan gruba göre dejeneratif değişikliklerin anlamlı düzeyde azaldığı gözlendi. Ayrıca immünohistokimyasal olarak DOX uygulanan grupta caspase-3 pozitif apoptotik hücre sayısında artış görülürken apoptotik hücre sayısında azalmanın en iyi olduğu grup DOX+SEL-2 olarak belirlendi. β-actin immünreaktivitelerine bakıldığında DOX verilen grup kontrole kıyasla artış gösterirken, DOX ve selenyumun birlikte uygulandığı gruplardan DOX+SEL-1 grubu ise kontrole yakın olarak belirlendi. Çalışmamızdan elde edilen histolojik ve immunohistokimyasal sonuçlara göre, antioksidan madde olarak selenyumun toksik etkiyi koruyabilmesi için tercih edilen doz alımının önemli olduğu, fazla alınması durumunda DOX’un neden olduğu toksisiteyi korumadığı düşünülmektedir.