1st InternationalAhiEvranMedicine andHealth ScienceCongress,11 -14Nisan2019, Kırşehir, Turkey, 11 - 14 April 2019, pp.139
Amaç: Yaşlılarda kanıta dayalı tıp dışı uygulamaların kullanım sıklığının değerlendirilmesi ve tercih edilen
yöntemlerin belirlenmesidir.
Gereç ve yöntemler: Bu araştırmaya hastanemize 30.01.18-30.04.18 tarihleri arasında başvuran hastalar alındı.
Çalışmaya 65 yaş üstü kronik kas iskelet sistem hastalığı olan soruları cevaplayabilecek olan 219 kadın (162) ve
erkek (57) olgu alındı. Olguların tercih ettiği yöntemlerin kullanımı anket yoluyla sağlandı.
Sonuç: Araştırmaya katılan olguların yaş ortalaması 69,52±4,73, 162 (%74) kadın, 57 (%26) erkek idi.
Çalışmaya katılanların %91,3 komorbid hastalığı vardı. %88.6 kanıta dayalı tıp dışı kullanımı mevcuttu. Kanıta
dayalı tıp dışı uygulamaların %14.9’sı doktor,%13.8 fizyoterapist, %5.6 hemşire, %10.3 din görevlisi,%54.9
diğer kişiler tarafından yapılmıştır. En çok tercih edilen yöntem şifalı su (%79,4) idi. Kanıta dayalı tıp dışı
yöntemlerinden olguların %85,5’i fayda görürken,%1.5’u zarar gördüğünü ifade etmiştir.Sonuç: Modern tıpta gelişmeler olmasına rağmen, kas iskelet sistem hastalığı olanlar sıklıkla kanıta dayalı tıp
dışı yöntemlere başvurmaktadır. Ancak başvuranların çoğu hekim önerisi dışında aile, çevre gibi yakın kişilerin
etkisiyle olmaktadır. Ayrıca, bu çalışmada hastaların yarıdan fazlasına alanında eğitilmemiş kişiler tarafından
uygulandığı tespit edilmiştir. Bunun yanında, komorbid hastalıklarda kanıta dayalı tıp dışı uygulamaların
kullanımın arttığı belirlenmiştir. Kanıta dayalı tıp dışı uygulamaların yöntemlerinin yan etkilerinin modern tıp
tedavilerinden daha az yan etkisi olduğu düşünülmektedir. Hekimlerin kanıta dayalı tıp dışı uygulamaların
yöntemleri konusunda bilgisinin artması ve hastalarını olası komplikasyonlardan koruması için gereklidir. Bu
uygulamaların alanında eğitimli kişiler tarafından yapılması sağlanmalıdır.