Kayseri İli Koyunculuk İşletmelerinin Yapısal ve Yetiştirme Özelliklerinin Araştırılması

Aktar A., Metin Kıyıcı J.

17. Ulusal Zootekni Öğrenci Kongresi, Kırşehir, Türkiye, 17 - 19 Mayıs 2024, ss.1

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Kırşehir
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.1
  • Erciyes Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Bu çalışma Kayseri ili koyunculuk işletmelerinin yapısal ve yetiştirme özelliklerinin araştırılması amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla Kayseri iline bağlı 13 ilçede Akkaraman ırkı koyun yetiştiren 224 tarım işletmesi sahibiyle yüz yüze yapılan anketlerle elde edilen veriler kullanılmıştır. Çalışmanın anket veri formunda işletme sahibine, işletme büyüklüğüne, koyunlarda uygulanan yetiştirme pratiklerine, işletmenin yem kaynakları, yem temini ile işletme sahiplerinin problem ve beklentilerine yönelik sorulara yer verilmiştir. Anket sonuçları değerlendirildiğinde, işletme sahiplerinin %43.8’inin 40 yaşın üzerinde, %59.8’inin eğitim seviyesinin ilkokul düzeyinde ve %49.1’inin koyunculuk deneyiminin 16-30 yıl arasında olduğu belirlenmiştir. Çalışmada yer alan 224 işletmenin %51.8’i 200-400 baş arası koyuna sahip olduklarını ve %87.1’i yerli çoban çalıştırdıklarını belirtmişlerdir. Çalışmada Kayseri şartlarında koç katım ayının Eylül (%56.7), damızlık koç kaynağının pazar yeri (%48.7), çoğuz kuzulama oranının sürünün yarısından az (%80.4) ve koçbaşına düşen koyun sayının 26-30 baş (%46.9) olduğu belirlenmiştir. Çalışmada yer alan işletme sahipleri koyunları 6 yıl (%49.6), koçları 3 yıl  (%54.5) damızlıkta kullandıklarını ifade etmişlerdir. İşletme sahiplerinin tamamı ağıl + mer’a koyunculuğu yaptıklarını ve kışın kaba yem olarak kuru ot + kuru yonca + saman, kesif yem olarak ta arpa kullandıklarını belirtmişlerdir. İşletme sahiplerinin %79.9’u meraların yeterli olmadığını ve %53.6’sı işletmelerinde yem bitkisi üretmediklerini ifade etmişlerdir. Birçok işletme sahibi (%82.6) veteriner ve sağlık hizmeti ihtiyaçlarını devlet kurumları aracılığıyla karşıladıklarını, en önemli problemlerinin çoban ihtiyacı olduğunu (%46.1) ve devlet desteklemelerinin arttırılmasını (%72.2) istediklerini belirtmişlerdir. Sonuç olarak Kayseri ili genelinde faaliyet gösteren koyunculuk işletmelerinin sürdürülebilirliği ile ilgili olarak hayvan yemi kaynağı ve mer’a konusunda ciddi yetersizlikler olduğu, çoban sağlamada yaşanılan zorluklar ve devlet desteklemelerinin arttırılması gerektiği yapılan çalışmada ortaya konulmuştur.

This study was conducted to investigate the structural and breeding characteristics of sheep breeding farms in Kayseri province. For this purpose, data obtained through face-to-face surveys with 224 Akkaraman breed farms owner in 13 districts of Kayseri province were used. The survey data form of the study included questions about the farms owner, farm size, sheep breeding practices, feed resources of the farm, feed supply and the problems and expectations of the farms owners. When the survey results were evaluated, it was determined that 43.8% of the farm owners were over 40 years old, 59.8% had primary school education, and 49.1% had sheep farming experience between 16-30 years. 51.8% of the 224 enterprises included in the study stated that they had 200-400 sheep and 87.1% employed local shepherds. In the study, it was determined that in Kayseri conditions, the month of breeding rams is September (56.7%), the source of breeding rams is the market place (48.7%), the lambing rate is less than half of the herd (80.4%) and the number of sheep per ram is 26-30 heads (46.9%). Farm owners participating in the study stated that they used sheep for breeding for 6 years (49.6%) and rams for 3 years (54.5%). All of the farm owners stated that they do pen + pasture sheep farming and that they use hay + dried alfalfa + hay as roughage and barley as concentrated feed in winter. 79.9% of farm owners stated that pastures were not sufficient and 53.6% stated that they did not produce forage plants in their farm. Many farm owners (82.6%) stated that they met their veterinary and health service needs through government institutions, that their most important problem was the need for shepherds (46.1%) and that they wanted government support to be increased (72.2%). As a result, it has been revealed in the study that there are serious inadequacies in animal feed resources and pasture regarding the sustainability of sheep farming operating in Kayseri province, difficulties in providing shepherds and the need to increase state supports.