Nadir Görülen Endobronşiyal Metastaz Olgusu


Hastekkeşin M., Yetkin N. A., Baran B.

UASK, Antalya, Türkiye, 6 - 09 Mart 2024, ss.346-347

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Antalya
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.346-347
  • Erciyes Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Giriş-Amaç: Endobronşiyal metastazlar nadir görülmekle birlikte en sık endobronşiyal metastaz yapan ektratorasik maligniteler; meme kanseri, renal hücreli karsinom ve kolorektal kanserlerdir (1). Akciğer, hepatoselüler kanserin (HCC) en sık metastaz yaptığı organdır (2). Ancak hepatoselüler kanser endobronşiyal metastazı oldukça nadir bir durumdur ve sadece birkaç vaka bildirilmiştir (1). Nadir görülmesine rağmen hızla tanı ve tedavi gerektiren klinik bir durumdur. Klinik ve radyolojik olarak primer bronkojenik karsinoma benzer olarak prezente olur (3). Hastalarda hemoptizi, öksürük sıklıkla görülen solunum semptomlarıdır (4). Olgu: Çiftçilik ile uğraşan 54 yaşında erkek hastanın, 2015 yılında tanı aldığı Hepatit B virüs enfeksiyonuna sekonder hepatoselüler karsinom nedeniyle 2019 yılında karaciğer nakli gerçekleştirilmiş. Bir aydır artan nefes darlığı şikayeti ile çekilen bilgisayarlı toraks tomografisinde sol akciğer alt lob süperior segmentte spiküle kenarlı kitle lezyonu izlenmesi üzerine akciğer kanseri şüphesiyle göğüs hastalıkları polikliniğine yönlendirilmiş. Sistem sorgusunda nefes darlığı, öksürük, terleme, iştahsızlık ve istemsiz kilo kaybı olduğu öğrenildi. Kullandığı ilaçlar arasında entekavir, takrolimus, ursodeoksikolik asit bulunuyordu. Fizik muayenede hasta kaşektik görünümde ve vital bulgularından parmak saturasyonu %75’ e düşmüş, nabız 112/dk solunum sayısı 18/dk kan basıncı 120/70 mmHG iken sol akciğerde solunum sesleri azalmıştı ele gelen lenf nodu yoktu.Laboratuvar testlerinde beyaz küre sayısı (WBC) 10,74 103 /µL; hemoglobin(HB) 12,1 g/dL; platelet (PLT) 399 103 /µL; hematokrit(HCT) %34,3; nötrofil sayısı (NEU) 6,57 103 /µL; aktive parsiyel tromboplastin zamanı(aPTT) 30,5 sn; protrombin zamanı(PT) 11,2 sn; serum C-reaktif protein(CRP) 32 mg/L; glukoz 115 mg/dL; aspartat aminotransferaz (AST) 16,9 u/L; alanin aminotransferaz(ALT) 4 u/L idi. Postero-anterior akciğer grafisinde sol orta zonda bulunan sınırları net seçilemeyen 67x56 mm boyutunda lezyon (Resim 1) izlenmesi, hastanın 35 paket-yıl sigara öyküsü olması üzerine malignite ön tanısı ile PET-CT ve fiberoptik bronkoskopi (FOB) ile ileri inceleme planlandı. FOB ile değerlendirilen hastada sol akciğer alt lob süperior girişinde hiperemik endobronşiyal lezyon izlendi(Resim 2), lezyondan 8 adet bronşiyal biyopsi alındı ancak bu işlem sonucunda patolojik tanı gelmemesi üzerine işlem tekrarlanarak 9 adet bronşiyal biyopsi alındı. Hasta patoloji sonucu çıkmadan önce ağrı nedeniyle polikliniğimize başvurdu, non-steroid anti-inflamatuarlara cevap vermeyen ağrıları olması nedeniyle narkotik analjezik reçete edildi. Patoloji sonucu bir hafta sonra çıkan hastanın bronkoalveolar lavaj sitolojisi Class 4 olarak raporlanırken alınan biyopsi sonucu hepatoselüler karsinom metastazı olarak raporlandı. Alınan lavaj kültürlerinde üreme olmayan hasta evre 4 metastatik kanser olarak değerlendirilen kemoterapi planı için hasta medikal onkolojiye yönlendirildi. Tartışma-Sonuç: HCC, kronik karaciğer hastalığına sekonder ortaya çıkan sıklıkla malign bir tümördür sıklıkla akciğer metastaz yapmasına rağmen endobronşiyal metastaz ile yayınlanan olgu sayısı yaklaşık 10 vakadır (2,5). Kiryu ve arkadaşları HCC endobronşiyal akciğer metastazlarını 4 tipe ayırmış; tip 1 yalnızca bronşiyal metastaz, tip 2 broniyal metastaz ile parankim tutulumu, tip 3 mediastinal-hiler lenf nodu tutulumu ile endobronşiyal metastaz ve tip 4 ise proksimel bronştan itibaren yaygın tutulum şeklinde tanımlanmışlardır (6). Bu tanımlamaya göre en sık görülen ve prognozu en kötü seyreden dördündü tiptir (6). Hastamızda alfa fetoprotein(AFP) negatif ve PET-CT’ de karaciğer tutulumu yokken akciğer metastazı olması daha önce bildirilmemiştir.