Akademik Veri Yönetim Sistemi
5.Uluslararası Gevher Nesibe Sağlık Bilimleri Kongresi, Ankara, Türkiye, 24 - 25 Nisan 2020, ss.115-122
Lipopolisakkarit (LPS), gram negatif bakteri duvarında bulanan bir endotoksindir ve dokulara girince
akut inflamasyona neden olmaktadır. Ganoderma lucidum (GL) ise antiallerjik, antioksidan, antitümöral ve antiviral bir mantar türüdür.
Bu çalışmada LPS 'in akciğer dokusunda oluşturacağı hasar üzerine GL'nin olası etkilerinin incelenmesi
amaçlanmıştır.
Çalışmada 28 adet Wistar albino cinsi yetişkin dişi sıçan 4 eşit gruba ayrılmıştır (n=7). Gruplar şu
şekilde oluşturulmuştur; kontrol grubu; deney süresince 1cc serum fizyolojik uygulanan grup, LPS
grubu; 7,5 mg/kg tek doz intraperitoneal (i.p) LPS uygulanan grup, GL grubu; 10 gün boyunca günlük
50 mg/kg kadar gavajla GL verilen grup, GL+LPS grubu; 10 gün boyunca günlük 50 mg/kg kadar gavajla
GL verildikten sonra 7,5 mg/kg tek doz ip. LPS uygulanan grup. LPS uygulamasından 24 saat sonra
anestezi altında sıçanların akciğer dokuları çıkarılarak %10’luk formaldehit içine alındı. Daha sonra
rutin histolojik doku takibi metodu uygulandı. Hazırlanan parafin bloklardan 5 μm kalınlığında kesitlere
histopatolojik incelemeler için Hematoksilen&Eozin (HE) ve Masson trikrom (MT) boyaması uygulandı.
Ayrıca, immünohistokimyasal olarak IL-1α ve TNF-α ekspresyon düzeyleri değerlendirildi.
Çalışmada, HE ile boyanmış kesitler histopatolojik olarak değerlendirildiğinde Kontrol ve GL grubunda
herhangi bir patoloji gözlenmezken, LPS’nin alveolar duvarda kalınlaşma, hemoraji ve inflamasyon gibi
patolojik değişimlere neden olduğu gözlendi. GL+LPS grubunda ise GL ’nin LSP’nin neden olduğu
patolojik değişimler üzerinde anlamlı bir koruyucu etkiye sahip olduğu görüldü. Benzer şekilde Masson
Trikrom (MT) ile boyanmış preparatlarda, LPS akciğer dokusunda belirgin fibrozise neden olurken
GL+LPS grubunda ise fibrozis alanlarında azalma mevcuttu. IL-1α ve TNF-α immunoreaktivite
yoğunlukları değerlendirildiğinde LPS’nin akciğer dokusunda sitokinleri aktive ederek inflamasyona
neden olduğu, GL’nin ise sitokin ekspresyon düzeyini anlamlı ölçüde azalttığı görüldü.
Sonuç olarak, LPS’nin sıçan akciğer dokusunda belirgin patolojik etkilere neden olarak akciğer hasarına
yol açtığı, ancak GL uygulamasının oluşan bu hasara karşı koruyucu etki gösterdiği belirlenmiştir.