Opsiyon, hak sahibine, içeriği önceden belirlenmiş bir sözleşmeyi kurma imkânı veren yenilik doğuran bir hak olarak tanımlanmaktadır. Konusu ve yer aldığı piyasalar yönünden ise, oldukça çeşitli görünüme sahiptir. Opsiyon; satış, kira, mal değişimi gibi birbirinden farklı nitelikteki sözleşmeleri kurma imkânı tanıyabilmektedir. Öte yandan opsiyon, döviz veya vadeli işlem piyasalarında yer alabileceği gibi; bu piyasaların dışında örneğin bir taşınmaz satışı veyahut da kirasını konu alan bir opsiyonun kurulması da pek tabiî mümkündür.

Alman hukukunda opsiyon müessesesi, Türk ve İsviçre hukukundaki opsiyon müessesesine kıyasla, daha geniş bir içeriğe sahiptir. Bunun sebebi, Alman hukukunda hakkın opsiyon olarak nitelendirilebilmesi için aranan temel kriterin, bir kimseye tek taraflı olarak sözleşme kurma imkânının sağlanmış olmasıdır.

Alman hukukunda opsiyon kurulması genel olarak ikili bir ayırım yapılarak incelenmektedir. Bunlardan birincisi, opsiyon veren tarafın, uzun süreli bir bağlayıcı ve geri dönülemez bir öneride (Festofferte) bulunmasıdır. Böylelikle opsiyon, bir sözleşme ilişkisine gerek kalmaksızın öneride bulunulan tarafa verilmiş olur. Bunun dışında, opsiyonun bir sözleşme ilişkisine dayanılarak verilmesi de mümkündür. Opsiyon bir sözleşme ilişkisine dayanılarak verilmesi ise, dört farklı şekilde söz konusu olur. Bunlar: koşula bağlı esas sözleşme (ein bedingter Hauptvertrag), öneri sözleşmesi (Angebotsvertrag), yalnızca bir tarafın esas sözleşme yapma yükümlülüğü altına girdiği ön sözleşme ve en nihayetinde, Türk ve İsviçre hukuk sistemlerinde de kabul edildiği üzere, sözleşme kurma imkânı tanıyan bir yenilik doğuran hakkın tesisidir.