Amaç: Biliyer pankreatit nedeniyle cerrahi geçiren hastaların
sonuçlarını cerrahi tedavinin zamanlamasına göre değerlendirmek.
Yöntem: Ocak 1990-Arahk 1999 tarihleri arasında Erciyes
Üniversitesi, Genel Cerrahi Kliniğinde biliyerpankreatit
nedeniyle 192 hasta operasyona alındı. Hastalar retrospektif
olarak; erken (hastaneye başvurudan sonraki ilk 72 saatte), geç
(3 ile 15 gün arasında) ve elektif (15 günden sonra) cerrahi uygulanan
hastalar olmak üzere üç gruba ayrıldı. Bulgular: Erken
cerrahi grubunda 98, geç cerrahi grubunda 46 ve elektif
cerrahi grubunda 48 hasta bulunmakta idi. Erken ve geç cerrahi
gruplardaki hastaların sırasıyla %58.2 ve %54.3'ünde Ranson
değerleri 3 ile 5 arasında iken, elektif cerrahi grubundaki
hastaların %62.5'inde O ile 2 arasında tespit edildi. APACHE
II skorları erken cerrahi grubundaki hastaların %43.9'unda ve
geç cerrahi gruplardaki hastaların %39.1'inde 6 ile 10 arasında
iken, elektif cerrahi grubundaki hastaların %66.7'sinde O ile
5 arasında bulundu. En sık uygulanan cerrahi işlem erken ve
geç cerrahi gruplarında kolesistektomi, koledok eksplorasyonu
ve T-tüp yerleştirilmesi (sırasıyla %60.2 ve %69.6), elektif cerrahi
grubunda ise laparokopik kolesistektomi idi (%66.7). Pankreatite
bağlı komplikasyon oranları erken, geç ve elektif cerrahi
grupları için sırasıyla %20.4, %17.4 ve %8.3 olarak tespit edildi.
Mortalite oranları erken ve geç cerrahi grupları için sırasıyla
%5.1 ve %4.3 iken elektif cerrahi grubunda hiçbir hasta kaybedilmedi.
Sonuç: Biliyer pankreatitte pankreasdaki inflamasyon
geçene ve pankreatitin sistemik etkileri düzelene kadar cerrahi
düşünülmemesi, eğer klinik düzelme olmuyorsa acil cerrahiye
başvurulması uygun yaklaşımdır.
Anahtar kelimeler: Biliyer pankreatit, erken cerrahi, geç
cerrahi, elektif cerrahi
Background/aims: To evaluate the results of the patients who
underwent surgery for biliary pancreatitis, with respect to timing
of operation. Methods: 192 Patients underwent surgery for
biliary pancreatitis between January 1990 and December 1999.
The patients were retrospectively separated into three groups:
early surgery (within 72 hours after admission), delayed
surgery (between 3 and 15 days after admission) and elective
surgery (after 15 days). Results: There were 98 patients in the
early surgery group, 46 in the delayed surgery group and 48 in
the elective surgery group. The number of Hanson's criteria present
was between 3 and 5 in 58.2% of the cases in the early
surgery group and in 54.3% of the cases in the delayed surgery
group, whereas 62.5% of the cases in the elective surgery group
had 0-2. APACHE II score was in the 6-10 range in 43.9% of the
cases in the early surgery group and in 39.1% of the cases in the
delayed surgery group, whereas 66.7% of the cases in the elective
surgery group had between 0 and 5. The most frequent operations
in the early and delayed surgery groups was cholecystectomy,
common bile duct exploration, and T-tube placement
(60.2% and 69.6%, respectively), whereas it were laparoscopic
cholecystectomy in the elective surgery group (66.7%).
Pancreatitis-releated complication rates in the early, delayed
and elective surgery groups were 20.4%, 17.4% and 8.3%,
respectively. Mortality rates were 5.1% and 4.3% in the early
and delayed surgery groups, respectively. There was no deaths
in the elective surgery group. Conclusion: In biliary pancreatitis,
surgery should not be considered as a primary option until
the resolution of the pancreatic inflammation and its systemic
effects. It should be employed only when the clinical picture
does not ameliorate in spite of conservative treatment.
Key words: Biliary pancreatitis, early surgery, delayed
surgery, elective surgery