Akademik Veri Yönetim Sistemi
ESKİŞEHİR NÖROLOJİ GÜNLERİ , Eskişehir, Türkiye, 9 - 11 Eylül 2022, ss.28
GİRİŞ
İmmünrekonstitüsyon tedavileri(IRT) kısa uygulama
periyodlarına rağmen uzun süreli immünmodülatör etkileri olan tedavi
seçenekleridir. Alemtuzumabve kladribin MS tedavisinde lisanslı iki IRT
seçeneğidir. Alemtuzumab;lenfositler,monositler ve dentridik hücre popülasyonları
üzerinde ve daha az derecede NK hücreler üzerinde eksprese edilen bir antijen
olan CD52 yi hedefler Öncelikle antikora bağımlı ve kompemana bağlı sitoliz
yoluyla dolaşımdaki lenfositlerin hızlı ve uzun etkili tükenmesine neden olur.Tedaviye
ile ilişkili otoimmünite görülür ve çoğunluğu tedavinin 2. yılında
gelişmektedir.
Alemzutuzmab tedavisinin ardışık iki yıl uygulanması
ile bu tedaviyi alan MS’li bireylerin büyük çoğunluğunda klinik ve radyolojik
hastalık aktivitesi izlenmemektedir ancak tedavi sonrası süregelen hastalık
aktivitesi varlığında immünmodülatör tedavilerin gözden geçirilmesi
gerekmektedir. Bu olgu sunumunda alemtuzumab tedavisi sonrasında otoimmün
tiroidit gelişen ve tedavinin dördüncü yılında hastalık aktivitesi bulguları
izlenen hastada takip eden tedavi olarak uygulanan oral kladribin tecrübesi
paylaşılmıştır.
OLGU1: Kırk iki yaşında kadın hasta ilk olarak 2006
yılında sol gözde görme kaybı ve her iki bacakta güçsüzlük yakınmaları ile
tarafımıza başvurdu. Manyetik rezonans görüntülelerde(MRG) demiyelinizan
lezyonlar saptanması üzerine beyin omurilik sıvısı(BOS) incelemesi yapıldı.
BOS’ta oligoklonal bantlar saptanması üzerine ilk tedavi olarak interferon β1 a
başlandı. Atakların ve EDSS progresyonunun devam etmesi üzerine fingolimod
tedavisine geçildi. Üç yıl boyunca bu tedaviyi almasına rağmen devam eden
hastalık aktivitesi üzerine 2018 yılında ilk doz alemtuzumab tedavisi verildi.
Tedavinin ilk yılında hastalık aktivitesi izlenmedi. 2019 yılında tedavinin ikinci kürü uygulandı.
Benzer şekilde tedavinin ikinci yılında da hastalık aktivitesi izlenmedi. 2019
yılında halsizlik ve yorgunluk yakınmaları ile başvuran hastanın TSH <0,005 saptandı, ileri araştırmada otoimmün tiroidit
tanısı aldı ve bu tanıya yönelik tedavi düzenlendi. Mart 2019’da sol yüz
yarımında uyuşma ve yürüme güçlüğü yakınmaları ile başvurdu. Atak tanısı ile 3 doz
pulse steroid tedavi uygulandı, yakınmaları kısmen düzeldi. Hastaya haziran
2022 tarihinde 60 mg oral kladribin başlandı. Ek problemi olamayan hastaya
temmuz 2022’de 60 mg ikinci doz kladribin uygulandı.
SONUÇ
IRT yaklaşımları MS yönetiminde uzun süreli etkili
tedavi seçenekleridir. Alemtuzumab ile IRT uygulanan MS’li bireylerin önemli
bir kısmında uzun dönem hastalık aktivitesi bulguları izlenmemektedir.
Süregelen hastalık aktivitesi varlığında alemtuzumab tedavisi tekrar uygulanabilir.
Ancak olgumuzda olduğu gibi alemztuzumab ile ilişkili otoimmünite varlığında
kladribin ile çift IRT uygun bir tedavi yaklaşımı olabilir. Çift IRT’nin etkinlik
ve güvenirliği ile ilgili uzun dönem sonuçlar yol gösterici olacaktır.