denetiminde yaşanan problemleri emekli yönetici ve denetmen görüşleriyle belirlemektir. Araştırma nitel bir araştırma olup fenomenoloji modelindedir. Çalışma grubunu, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Milli Eğitim ve Kültür Bakanlığı’na bağlı olarak çalışıp emekli olan dört yönetici ve altı denetmen oluşturmaktadır. Veriler standartlaştırılmış açık uçlu görüşme aracılığıyla toplanmıştır. Görüşmede yer alacak sorular kapsamlı literatür taraması sonucunda ve eğitim yönetimi ve denetimi alanında uzman görüşleri alınarak hazırlanmıştır. Elde edilen verilerin çözümlenmesinde betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nde eğitim denetimi yapısının yetersiz bulunarak, beklenen yararı sağlamamakta, denetimin mevcut haliyle eğitim süreçlerini destekleyici bir niteliğine sahip değil; eğitim denetiminde belirli bir kriterlerden yoksun; var olan uygulamaların şeffaflık ilkesine aykırı bir biçimde paydaşlardan ve araştırmacılardan gizleniyor oluşu denetlenen öğretmen ve yöneticilerde yalnızca kontrol ediliyor algısı uyandırmakta; denetmen yetersizliğinden dolayı denetimler yalnızca aday ve yeni atanmış öğretmenlerle kısıtlı kalmakta; uzun yıllar görev yapmakta olan öğretmenler, bakanlık soruşturmaları dışında gözlem yapılıp denetlenememektedir. Dolayısıyla, mevcut uygulamalarla eğitim denetiminden beklenen pozitif etki elde edilememekte ve bunun sonucunda denetim, eğitim–öğretim süreçlerine gereken katkıyı sağlayamamaktadır. Bu araştırmada denetmenler ve yöneticiler ortak olarak eğitim ve denetim sisteminin ivedilikle güncellenerek, denetim sisteminin çoklu denetim yapısına uyarlanması gerektiğini belirtmişler ancak beklenen değişikliklerin olacağına inanmadıkları görüşüne ulaşılmıştır