Yüksek kolesterol diyetiyle beslenen tavşanlar hepatik lipidozisin çeşitli fizyopatolojik özelliklerini gösterirler. Bu çalışmada, yüksek kolestrol diyeti ile indüklenmiş non-obez hepatik lipidozis tavşan modelinde, kekik yağı (TO) ve timol’ün (T) inflamasyonla ilişkili hepatik gen ekspresyon seviyeleri üzerine etkisinin araştırılması amaçlandı. Erkek Yeni Zelanda ırkı tavşanlar altı gruba ayrıldı: Standart tavşan yemi (SD, n= 8), Standart tavşan yemi + timol (SD+T, n= 8), Standart tavşan yemi + kekik yağı (SD+TO, n=8), Yüksek kolesterol diyeti (HCD, n= 8), Yüksek kolesterol diyeti + timol (HCD+T, n= 8) ve Yüksek kolesterol diyeti + kekik yağı (HCD+TO, n= 8). Çalışma süresince 0., 4., 8. ve 11. haftalarda kan örnekleri alındı. Total kolesterol (TC), yüksek yoğunluklu lipoprotein kolesterol (HDL-C), düşük yoğunluklu lipoprotein kolesterol (LDL-C) ve trigliserit (TG) düzeyleri analiz edildi. Karaciğer dokusundan inflamasyonla ilişkili genlerin mRNA ekspresyon seviyleri gerçek zamanlı polimeraz zincir reaksiyonu (RT-PCR) yöntemiyle analiz edildi. Yüksek kolesterol diyetiyle beslenen tavşanlarda, normal diyet grubuna kıyasla interlökin 4 (IL4), IL17A ve interferon gamma (IFNγ) geninin ekspresyon seviyesi düşük, IL9, IL13, IL18 ve RAR-related orphan receptor gamma (RORγ) genlerinin ekspresyon seviyesinin yüksek olduğu belirlendi (p< 0.05). Timol T-box transkripsiyon faktörü (Tbet), IL4, IL17A ve IL18 gen ekspresyonunu artırmıştır. Kekik yağı GATA bağlayıcı protein 3 (Gata3) ve IL18 gen ekspresyonunu artırmıştır. Sonuç olarak, yüksek kolesterol içeren diyet, mikrovakuoler steatoz, karaciğer hasarı ve immün gen ifadelerinde değişikliklerle karakterize edilen, obez olmayan bir tavşan hepatik lipidozis modeli başarıyla oluşturmuştur. Kekik yağı ve timol, önemli sitokin ekspresyonlarını etkileyerek bağışıklık yanıtlarını modüle etmiş, ancak lipid profilleri veya karaciğer histopatolojisini iyileştirememiştir. Bu sonuçlar, kekik bileşiklerinin immün modülatör etkilerinin karmaşık olduğunu ve terapötik potansiyellerinin hastalığın özel bağlamı ve tedavi parametrelerine bağlı olabileceğini göstermektedir. Hepatik lipidozis yönetimindeki rollerini netleştirmek için daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır.
Rabbits fed a high cholesterol diet (HCD) exhibit various physiopathologic features of hepatic lipidosis. This study aimed to investigate the effects of thyme oil (TO) and thymol (T) on inflammation-related hepatic gene expression in a rabbit model of high cholesterol diet–induced hepatic lipidosis. Male New Zealand rabbits were divided into six groups. The groups were: Standard rabbit diet (SD, n= 8), Standard rabbit diet + thymol (SD+T, n= 8), Standard rabbit diet + thyme oil (SD+TO, n= 8), High cholesterol diet (HCD, n=8), High cholesterol diet + thymol (HCD+T, n= 8), and High cholesterol diet + thyme oil (HCD+TO, n= 8). Blood samples were collected at weeks 0, 4, 8, and 11 of the study. Total cholesterol (TC), high- density lipoprotein cholesterol (HDL-C), low-density lipoprotein cholesterol (LDL-C), and triglyceride (TG) levels were analyzed. The mRNA expression levels of inflammation-related genes from liver tissue were analyzed by the real-time polymerase chain reaction (RT-PCR) method. The expression levels of interleukin 4 (IL4), IL17 and interferon gamma (IFNγ) genes were lower, whereas the expression levels of IL9, IL13, IL18 and RAR-related orphan receptor gamma (RORγ) genes were higher in rabbits fed with HCD compared to the normal diet group (p < 0.05). Thymol increased T-box transcription factor (Tbet), IL4, IL17A, and IL18 gene expression. Thyme oil increased GATA-binding protein 3 (Gata3)and IL18 gene expression. In conclusion, an HCD successfully established a non-obese rabbit model of hepatic lipidosis characterized by microvesicular steatosis, liver injury, and immune gene alterations. Thyme oil and thymol modulated immune responses by affecting key cytokine expressions but did not improve lipid profiles or liver histopathology. These results suggest that the immunomodulatory effects of thyme compounds are complex and their therapeutic potential may depend on specific disease contexts and treatment parameters. Further research is needed to clarify their role in hepatic lipidosis management.
