Yaklaşık 30 yıllık hukukumuz ve dostluğumuz bulunan kıymetli Hocam Prof. Dr. Mehmet Arslan’la yüz yüze ilk karşılaşmamız, ardından gelen güzel tanışıklığımız, hatırımda kaldığı kadarıyla Kayseri’de 28 Mayıs-3 Haziran 1990 tarihlerinde gerçekleştirilen “I. Milletlerarası Büyük Azerbaycan Kongresi” vesilesi ile olmuştu. O yıl, fakir, Erciyes Üniversitesi Rektörlük Türk Dili Bölümü okutmanı olarak görev yaparken Mehmet Arslan Hocam ise Cumhuriyet Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü araştırma görevlisi kadrosunda bulunuyordu. Sonradan anladığıma göre her ikimiz de görev yaptığımız üniversitelerin hâricinde, başka üniversitelerde doktora yapıyorduk.  Aramızda 10-15 yaş farkı olduğunu tahmin ettiğim Mehmet Hocam, Kayseri’deki ilk karşılaşmamızda sâkin duruşu, nâzik ifadeleri, kelimeleri seçerek ve yerli yerinde kullanmasıyla bilhassa dikkatimi çekmişti. İyi bir eğitim aldığı, çok kitap okuduğu, her cümlesinden açıkça anlaşılıyordu. Çevresinde kitap kurdu olarak tanınan benim gibi biri için çok önemli bir vasıftı bu tabiî ki... Programın son günündeki Kapadokya gezisine kadar süren bu beraberlik ile dostluğumuz iyice pekişti. Azerbaycanlı bir kardeşimize âit turistik tesisteki yarım gün kadar süren misafirlik boyunca edebî ve ilmî mevzular üzerinde epeyce sohbet ettiğimizi hatırlıyorum. Kendimce, o gün, kibar ve zarif bir akademisyenin insanı bağlayan doyurucu konuşmalarından olabildiğince nasiplendim.