Sağlık Bilimleri Dergisi, cilt.31, sa.2, ss.133-144, 2022 (Hakemli Dergi)
Bu çalışmanın amacı, bir diş hekimliği fakültesinde COVID- 19 (SARS-Cov-2) pandemisi nedeniyle alınan önlemleri ve uygulama yöntemlerini değerlendirmek ve diş hekimliğinde enfeksiyon control yönetimi için bir rehber oluşturmaktır. COVID-19 pandemisinin başlamasından sonar Erciyes Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi'nde ilk 3 ayda sadece acil tedaviler (T1) yapılmış ve bu dönemden sonra pandemic öncesi kapasiteye göre çok daha düşük sayıda alınarak hasta normalleşme işlemleri ve rutin tedaviler (T2) gerçekleştirilmiştir. Bu dönemlerde hastanede çalışan tüm personelin COVID-19 enfeksiyon ve izolasyon durumu kayıt altına alınmıştır. Bu durumları ortaya çıkaran enfeksiyon kaynağı, hastanede işlemler sırasındaki bir iç kaynaktan (İK) ve hastane dışındaki bir temastan bir dış kaynaktan (DK) olarak tanımlanmıştır. T1 döneminde hiç bir doktor COVID-19 enfeksiyonu geçirmedi veya izole edilmedi. T2 döneminde 176 hekimden 3'ü ES'ye bağlı COVID-19 enfeksiyonu geçirdi ve İK'tan 5 ve DK'tan 7 olmak üzere toplam 12 hekim izole edildi. İK nedeniyle T1 ve T2 zaman aralığında COVID-19 enfeksiyonu geçiren hekimin olmaması fakültemizde alınan tedbirlerin yeterli olduğunu göstermektedir. Fakültemiz enfeksiyon kurulu tarafından pandemic koşullarına uygun olarak her bölümün ihtiyacına gore ayrı ayrı düzenlenen bu kuralların diş klinikleri, ağız ve diş sağlığı poliklinikleri, hastaneler ve diş hekimliği fakülteleri için etkili bir rehber olduğunu düşünüyoruz.
The aim of the study was to evaluate the measures taken in a dentistry faculty due to the COVID-19 (SARS-Cov-2) pandemic and their application methods and based to create a guide for infection control management in dentistry. After the onset of the COVID-19 pandemic, performed in the Dentistry Faculty of Erciyes University were only emergency treatments in the first 3 months (T1) and after this period, normalization procedures and routine treatments (T2) were performed by recruiting patients at much lower capacity than before the pandemic. COVID-19 infection and isolation status of all staff working in the hospital during these periods were recorded. The source of infection that reveals these situations is defined as an internal source (IS) from within the hospital and as an external-source (ES) from contact outside the hospital. In the T1 period, no physician had COVID-19 infection or was put into isolation. In the T2 period, 3 out of 176 physicians had COVID-19 infection due to ES, and a total of 12 physicians, 5 from IS and 7 from ES, were put into isolation. That there were no physicians, who had COVID-19 infection in the T1 and T2 time intervals due to IS, shows that the measures taken in our faculty were sufficient. We think that these rules, which were arranged separately for the needs of each department, in accordance with the pandemic conditions by our faculty's infection board, are an effective guide for dental clinics, oral and dental health polyclinics, hospitals, and dentistry faculties.