Farklı tüy dökümü yöntemlerinin ve tüy dökümü sonrası karma yeme üzüm posası katılmasının performans, yumurta kalitesi ve yumurta lipid peroksidasyonuna etkisi.


KARA K., KOCAOĞLU GÜÇLÜ B.

Erciyes Üniv Vet Fak Derg, cilt.9, sa.3, ss.183-196, 2012 (Hakemli Dergi)

  • Yayın Türü: Makale / Tam Makale
  • Cilt numarası: 9 Sayı: 3
  • Basım Tarihi: 2012
  • Dergi Adı: Erciyes Üniv Vet Fak Derg
  • Derginin Tarandığı İndeksler: TR DİZİN (ULAKBİM)
  • Sayfa Sayıları: ss.183-196
  • Erciyes Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

 

Farklı Tüy Dökümü Yöntemlerinin ve Tüy Dökümü Sonrası Karma Yeme Üzüm Posası
Katılmasının Performans, Yumurta Kalitesi ve Yumurta Lipid Peroksidasyonuna Etkisi* 
Kanber KARA, Berrin KOCAOĞLU GÜÇLÜ 
Erciyes Üniversitesi Veteriner Fakültesi Hayvan Besleme ve Beslenme Hastalıkları Anabilim Dalı, Kayseri-TÜRKİYE 
Özet: Bu çalışma, verim dönemi sonundaki yumurtacı tavuklara (Bovans, 72 haftalık, 300 adet), Kaliforniya tüy dökümü yöntemi (kontrol) veya buna alternatif olarak % 100 yonca unu (Y100), % 80 yonca unu + % 20 karma yem (Y80), % 100 üzüm posası (ÜP100) ve % 80 üzüm posası + % 20 karma yem (ÜP80) (deneme grupları) ile yapılan tüy dökümü yöntemlerinin (TDY) ve tüy dökümü sonrası II. verim döneminde (Bovans, 76 haftalık, 200 adet), karma yeme % 2 üzüm posası (ÜP) ilavesinin performans, yumurta kalitesi ve yumurta lipid peroksidasyonuna etkisini belirlemek amacıyla yapıldı. Çalışmanın tüy dökümü döneminde (10.gün), kontrol grubu ile Y100, Y80 ve ÜP100 grupları arasında canlı ağırlık kaybındaki farkın önemsiz olduğu (P>0,05), ÜP80 grubunda ise canlı ağırlık kaybının daha düşük (P<0,05) olduğu belirlendi. Kontrol grubu ile deneme grupları arasında yumurtadan kesilme günü bakımından fark belirlenmedi (P>0,05). Tüy dökümü sonrası ikinci verim döneminde yumurtaya başlama günü ile % 25, % 50 ve pik yumurta verimine ulaşma günü, ortalama yumurta verimi, yumurta ağırlığı, yemden yararlanma, yumurta kalitesi (yumurta kabuk kalınlığı, kabuk ağırlığı, kabuk ağırlığı oranı, ak indeksi ve özgül ağırlığı) üzerine denenen TDY’leri ve yeme % 2 ÜP ilavesinin önemli bir etkisinin olmadığı belirlendi (P>0,05). Tüy dökümü sonrası Y100 grubundaki yem tüketiminin, kontrol grubuna göre daha fazla olduğu saptandı (P<0,05). Çalışmada taze (günlük) yumurtalarda MDA düzeylerinin Y80 (60 ve 90 dk’lık inkübasyonlarda) ve ÜP80 (60 dk’lık inkübasyonda) grupları ile yeme % 2 üzüm posası ilave edilen (0, 30 ve 60 dk’lık inkübasyonlarda) gruplarda önemli düzeyde azaldığı saptandı (P<0,05). Ancak 15 ve 30 gün boyunca +4°C’de bekletilen yumurtalardaki MDA konsantrasyonunun uygulanan TDY’leri ve karma yeme ilave edilen % 2 ÜP’ndan etkilenmediği tespit edildi. Sonuçta, aç bırakılarak yapılan Kaliforniya tüy dökümü yöntemine alternatif olarak denenen % 100 yonca unu, % 80 yonca unu + % 20 karma yem, % 100 üzüm posası ve % 80 üzüm posası + % 20 karma yemle 
başarılı bir tüy dökümü yapıldığı ve tüy dökümü sonrası II. verim döneminde yeme % 2 oranında üzüm posası ilavesinin performans ve yumurta kalitesine olumsuz bir etki yapmaksızın yumurta lipid peroksidasyonunu etkilediği belirlendi. 
Anahtar Kelimeler: Performans, tüy dökümü, üzüm posası, yonca unu, yumurta kalitesi 

 

The Effects of Different Molting Methods and Supplementation of Grape Pomace to The Diet of Molted Hens on Postmolt Performance, Egg Quality and Peroxidation of Egg Lipids 
 
Summary: The objective of this study was to determine the effects of California molting method (control) or feeding 100% alfalfa meal (Y100), or 80% alfalfa meal + 20% layer diet (Y80), or 100% grape pomace (ÜP100), or 80% grape pomace + 20% layer diet (ÜP80) mixtures as 4 trial groups, in hens (Bovans, n=300, 72 weeks old), and feeding 2% grape pomace supplementation (ÜP) with layer diet after molting through second production cycle in hens (Bovans, n=200, 76 weeks old), on post molting performance, egg quality, and peroxidation of egg lipids. In 10 days after molting, there were no differences in body weight losses (P>0.05) in among control, Y100, Y80, and ÜP100 groups, but hens in ÜP80 group had lower body weight losses (P<0.05). There were no differences in reaching the end of egg production cycles among groups (P>0.05). Supplementing 2% grape pomace during to the diet of hens after molting and different molting methods did not influence (P>0.05) the day of start egg production, the day of 25%, 50%, and pick of egg production, average egg production, egg weights, feed efficiency, and egg quality parameters (egg shell thickness, shell weight, shell weight ratio, albumen index, and egg specific gravity) in second production cycle. Hens in Y100 group after molting consumed more feed compared with hens in control group (P<0.05). The MDA concentrations in fresh eggs in Y80 group at 60 (P<0.01) and 90 (P<0.05) minutes incubations, and also in eggs in ÜP80 group at 60 (P<0.05) minutes incubations, as well as in eggs from 2% grape pomace supplementation at 0 (P<0.05), 30 (P<0.01), and 60 (P<0.05) minutes incubations decreased significantly. However, the MDA concentration of eggs stored during 15 and 30 days at +4 °C were not effected by molting methods and 2% grape pomace supplementation to diet. In conclusion, California molting method or alternatively feeding by 100% alfalfa meal, or 80% alfalfa meal + 20% layer diet, or 100% grape pomace, or 80% grape pomace + 20% layer diet mixtures offered successful molting practices, and feeding 2% grape pomace supplementation with regular layer diet after molting through second production cycle effected the egg lipid peroxidation without any negative effects on performance and egg quality of the hens. 
Keywords: Alfalfa meal, egg quality, grape pomace, molting, performance