Hiperemezis gravidarumu olan hastalarda tiroid fonksiyonları ve batın ultrasonografi bulgularının araştırılması.


Özdemir F., Açmaz G., Açmaz B., Baykara Demir T., Karakaş E.

Türk jinekoloji ve Obstetrik Derneği Online Sempozyumu. 4-6 Aralık 2020 Türkiye, İstanbul, Türkiye, 4 - 06 Aralık 2020, ss.281

  • Yayın Türü: Bildiri / Tam Metin Bildiri
  • Basıldığı Şehir: İstanbul
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.281
  • Erciyes Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

SS-120 Hiperemezis Gravidarum’u Olan Hastalarda Tiroid Fonksiyonları Ve Batın Ultrasonografi Bulgularının Araştırılması Tuğçe Baykara Demir1, Gökhan Açmaz2, Banu Açmaz3, Erol Karakaş2, Fatma Özdemir2 1Çorum Alaca Devlet Hastanesi 2Erciyes Üniversitesi, Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı, Kayseri 3Kayseri Şehir Hastanesi, İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Kayseri AMAÇ: Gebelikte bulantı ve kusma fizyolojik olarak kendiliğinden geçen hafif ve orta dereceli bulantı ve kusmadan, kilo kaybı, elektrolit bozuklukları ve metabolik değişikliklerin de eşlik ettiği hiperemezis gravidaruma uzanan bir spektrum içerir. Çalışmanın amacı, hipermezis gravidarum tanısı olan olgularda tiroid fonksiyon testleri ve batın ultrasonografi bulgularının araştırılmasıdır. YÖNTEM: Çalışmaya Erciyes Üniversitesi Kadın Hastalıkları Ve Doğum Kliniği’ndeki hipermezis gravidarum tanılarıyla hospitalize edilen 100 olgu alındı. Hastalar tiroid fonksiyon testleri ( TSH, serbest T4, serbest T3), hepatit serolojisi (Anti-Hbs, Hbs-ag, Anti-HCV, Anti-HIV) ve batın ultrasonografi bulguları açısından retrospektif olarak incelendi. BULGULAR: Toplam 100 olgunun ortalama sT3 değeri 3.53 (1.30-8.48), sT4 değeri 1.66 (0.97-3.94), TSH değeri 1.24 (0.01-10.40) olarak bulundu. Bu 100 olgunun 26’sında (26%) TSH düşük, 4’ünde (4%) TSH yüksek olarak belirlendi. TSH yüksekliği olan hastaların sT3 ve sT4 değerleri normal sınırlardaydı. TSH düşüklüğü olan hastaların 6’sında (23%) sT3 ve sT4 yüksek, 3’ünde (11,5%) sT3 yüksek ve sT4 normal, 3’ünde (11,5%) sT3 normal ve sT4 yüksek olarak belirlendi. Bu hastaların yapılan batın ultrasonografileri normal olarak değerlendirildi. İzole sT4 yüksekliği 16 hasta (16%)’da mevcuttu. Bu 16 hastanın 14’ünde ( 87,5%) TSH düşüklüğü mevcuttu. Serbest T3 yüksekliği 10 hasta (10%)’da mevcuttu. Bu 10 hastanın 14’ünde( 87,5%) TSH düşüklüğü mevcuttu. Bu 10 hastanın 7’sinde (70%) sT4 yüksekliği de eşlik ediyordu. Serbest T3 düşüklüğü olan 1 hasta (0,1%)’da T4 ve TSH normal seviyelerde bulundu. 100 olgunun 2 (2%)’sinde yapılan batın ultrasonografisinde safra çamuru eşlik ediyordu ve bu hastaların sT3-sT4 değerleri normal, TSH değeri ise düşük olarak bulundu. TARTIŞMA: βhCG, tirotropin benzeri aktiviteye sahiptir. Hipertiroksemiden hCG’nin sorumlu olabileceği düşünülmektedir. Ancak tiroid stimulan aktivasyonuyla serum immunolojik βhCG korelasyon göstermez. Hiperemezis gravidarumlu hastalarda hCG immun reaksiyonu ile tiroid stimulasyon derecesi ilişkilidir. Hiperemezis gravidarum ve gestasyonel tirotoksikoz bilmecesinin açıklanmasında yüksek tirotropik potansiyele sahip hCG izoformlarının molekül yapısını belirlenmesi etkili olacaktır. Biz de yaptığımız çalışmada 100 hiperemezis gravidarumlu hastanın 26 (26%)’sında hipertiroidizm saptadık. Ancak hiperemezis gravidarum şiddetiyle tiroid hormon seviyeleri arasında bir ilişki bulamadık. Hastların hipertiroidi dışında olabilecek hepatobilier bulgularını saptamak için yapılan batın ultrasonografilerinde ise anlamlı ilişki bulunamamıştır. SONUÇ: Hiperemezis gravidarumda tiroid fonksiyon testleri ile batın ultrasonografi yapılan hastaların değerlendirilmesi önemlidir. Hastaların önemli bir kısmında (n=30) Tiroid fonksiyon testleri anormal olarak raporlanmıştır. Hiperemezis gravidarumda hastaların yaklaşık 1/3-1/4’ünde anormal olarak saptanan testlerin takiplerinin gerekli olduğunu düşünüyoruz. Anahtar Kelimeler: Hiperemezis gravidarum, Hipertiroidizm, Safra Çamuru