Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Dergisi, cilt.26, ss.374-389, 2020 (Hakemli Dergi)
Bu araştırma Türkiye’de Mesleki Müzik Eğitimi kurumlarında
verilen kontrbas eğitimini inceleyerek, kontrbas eğitiminde
kullanılan icra tekniklerini, metot, etüt, eser ve egzersizleri ve
bunların eğitim süreci içerisindeki öğretilme aşamalarını
saptamayı amaçlamaktadır. Bu doğrultuda araştırma, taşıdığı
amaç, izlenen yöntem ve toplanan verilerin niteliği açısından
durum tespitine yönelik betimsel bir çalışmadır. Araştırmanın
çalışma grubunu Türkiye’de Mesleki Müzik Eğitimi
Kurumlarında görev yapan ve geri dönüş alınan 11 kontrbas
eğitmeni oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplamak için,
araştırmanın temelini oluşturan kontrbas eğitimini inceleyerek
öğretim sürecinde kullanılan metot, etüt ve eserleri belirlemeye;
bu metot, etüt ve eserlerin öğretim süreci içerisinde hangi
düzeylerde kullanıldığını tespit etmeye ve kontrbas
eğitimcilerinin öğretim süreci içerisinde bellettikleri teknik ve
yöntemleri ortaya koyarak durum tespiti yapmaya yönelik olarak
güvenirliği sağlanan ve 30 sorudan oluşan bir anket geliştirilmiş
ve çalışma grubuna uygulanmıştır. Elde edilen veriler içerik
analizi kullanılarak analiz edilmiş ve nicelleştirilerek
yorumlanmıştır. Araştırmada, kontrbas eğitimine ilk ya da
ortaokul çağında başlanması gerektiği; öğrencide en çok anatomik
yapının uygunluğuna dikkat edildiği; verilen eğitimde daha çok
Alman yay stilinin tercih edildiği; dersin başlangıç aşamasında
daha çok teorik bilgi ve yay çalışmalarının tercih edildiği; tercih
edilen sol el konumlandırmasının “1-2-34” şeklinde olduğu ve ilk
öğretilen pozisyonun “yarım pozisyon” olduğu; sol el
çalışmalarına sol telinde başlandığı ve sol-re-la-mi tel
sıralamasının takip edildiği; sıklıkla ilk olarak öğretilen gamın Fa
Majör/Minör olduğu; Legato ve Detache yay tekniğinin başlangıç
seviyesinde verildiği, diğer yay tekniklerinin ise daha ileri
seviyelerde öğretildiği; süsleme tekniklerinin başlangıç
düzeyinde değil ileri düzeylerde öğretildiği ve karşılaşılan en
önemli zorluğun sol el konum zorlukları olduğu sonuçlarına
ulaşılmıştır. Ayrıca araştırmada, ağırlıklı olarak kullanılan metot,
etüt ve egzersizlerin Nanny, Simandl, Montag ve Gadzinsky
olduğu ve öğretilen eserlerin öğrenci seviyesine göre belirlendiği
tespit edilmiştir.
This research examines double bass training given in Vocational
Music Education Institutions in Turkey and aims to determine
performance techniques used in double bass training, method and
etude books, works and their teaching stages in education process.
In this regard, the research is a descriptive study for determining
the situation in terms of research purpose, the method followed
and the quality of the data collected. The study group of research
consists of 11 double bass instructors who are working in
Vocational Music Training Institutions in Turkey. In order to
collect data in the research, a questionnaire consisting of 30
questions was developed and implemented to determine the
methods, etudes and works used in the teaching process of double
bass and to determine used which level of these methods, etudes
and works during the teaching process. In addition, with the
developed questionnaire, it was attempted to determine the
situation by revealing the techniques and methods that double
bass instructors used during the teaching process. The data
obtained were analyzed by using content analysis and interpreted
by quantification. In the research, it was determined that double
bass training should be started at primary or middle school age,
the most appropriate anatomical structure was paid attention to,
the German bow style was preferred more in the training given,
more theoretical knowledge and string studies were preferred at
the beginning of the course, the preferred left hand positioning
was “1-2-34” and the first taught position was “half position”, left
hand studies were started on the G string and the G-D-A-E string
sequence was followed, the scale that was taught first was F
Major/Minor, Legato and Detache bow technique were given at
the beginning level, other bow techniques were taught at more
advanced levels, the ornamentation techniques were taught at
advanced levels, not at the beginning level and the most important
difficulty encountered was left hand position difficulties. In
addition, it was determined that the most used methods, etudes
and exercises were Nanny, Simandl, Montag and Gadzinsky and
the taught works were determined according to the student level