Diyabetik retinopati (DR), göz içerisinde ışığı algılayan dokuları içeren retina tabakasında damar yapısının bozulmasından dolayı ortaya çıkan ilerleyici bir hastalıktır. Diyabetik retinopati hastalığı sonucunda retina tabakasında mevcut kan damarlarının yapısı bozulabildiği gibi aynı zamanda kanamaya yatkın yeni kan damarları da oluşabilmektedir. Zarar görmüş veya yeni oluşan bu kan damarları normal kan akışını sağlayamazlar ve retina tabakasında kan sızıntıları ve kanamalara yol açarlar. Zarar görmüş kan damarlarının doğru bir şekilde tespit edilmesi hastalığın teşhisi ve tedavisi açısından son derece önemlidir.  Fakat retinal görüntüler analiz edildiğinde sağlıklı ve hastalıklı bölgelerin çözünürlük değerlerinin birbirine çok yakın olduğu görülmektedir. Bu nedenle retinal görüntüler analiz edilmeden önce bazı ön işlemlere tabi tutularak sağlıklı ve hastalıklı bölgeler arasındaki çözünürlük farkının artırılması gerekmektedir.  Retina tabakası üzerinde oluşan yeni kanamalı bölgelerin yüksek doğrulukta tespit edilmesi ve belirginleştirilmesi için Fundus Floresein Anjiografi (FFA) görüntüleme yöntemi kullanılmaktadır. Bu çalışmada ilk olarak fundus floresein anjiografi görüntüleri üzerinde diyabetik retinopati hastalığı sonucu oluşan yeni kanamalı bölgelerin klasik görüntü işleme yöntemleri kullanılarak en yüksek doğrulukta tespit edilmesine yönelik analizler gerçekleştirilecektir. Daha sonra yine klasik görüntü işleme yöntemleri kullanılarak yeni kanamalı bölgelerin çevreleri çizdirilerek alan hesaplamaları yapılacak ve böylece retina görüntüsü üzerindeki hastalıklı bölgeler daha belirgin hale getirilmiş ve matematiksel veriler ile tanımlanmış olacaktır. Bu matematiksel veriler belirli aralıklarla analiz edildiğinde hastalığın seyri hakkında yüksek doğrulukta bilgiler elde edilecek, hastalık daha doğru teşhis edilebilecek ve daha doğru tedavi yöntemleri önerilebilecektir. Ayrıca, bu çalışma kapsamında geliştirilecek olan klasik görüntü işleme yöntemlerine dayalı metodolojinin farklı renk uzaylarında elde edilen retinal görüntülerin tamamı için  geçerli bir yaklaşım olması amaçlanmaktadır.