Akademik Veri Yönetim Sistemi
Diğer, ss.343-368, 2015
Deneysel çalışmalar din, maneviyat ve sağlık arasında önemli ilişkiler olduğunu göstermiştir. Fakat bu ilişkilerin nedenleri çok da açık değildir. Alışılmış biçimde, din ve maneviyat, sağlığı niçin ve nasıl etkilediklerini açıkça ortaya koymayan global göstergeler vasıtasıyla (kiliseye katılım sıklığı, dinin ve maneviyatın öz değerlendirmesi) ölçülmektedir. Yazarlar, teorik ve fonksiyonel olarak sağlıkla ilişkili olan din ve maneviyat kavramlarının ve bunların ölçümlerinin belirlenmesindeki son gelişmelerin altını çizmektedirler. Ve ayrıca onlar, din ve maneviyatı kavramlaştırma ve ölçmede ilerleme gösteren alanlara da işaret etmektedirler. Psikologlar, fiziksel ve ruhsal sağlıkla kavramsal olarak daha fazla ilişkili olan din ve maneviyat ölçümleri (Tanrı’ya yakınlık, dinî yönelim ve motivasyon, dinî destek ve dinî gayret) sayesinde dindarlığın ve maneviyatın sağlık ve mutluluk (iyi-oluş) seviyelerine yaptığı ayırt edici (karekteristik) katkılar hakkında daha fazlasını keşfetmektedirler.
Empirical studies have identified significant links between religion and spirituality and health. The reasons for these associations, however, are unclear. Typically, religion and spirituality have been measured by global indices (e.g., frequency of church attendance, self-rated religiousness and spirituality) that do not specify how or why religion and spirituality affect health. The authors highlight recent advances in the delineation of religion and spirituality concepts and measures theoretically and functionally connected to health. They also point to areas for growth in religion and spirituality conceptualization and measurement. Through measures of religion and spirituality more conceptually related to physical and mental health (e.g., closeness to God, religious orientation and motivation, religious support, religious struggle), psychologists are discovering more about the distinctive contributions of religiousness and spirituality to health and well-being.