Akademik Veri Yönetim Sistemi
33. Ulusal Çocuk Cerrahisi Kongresi, Antalya, Türkiye, 28 - 31 Ekim 2015, cilt.29, ss.107
Amaç: Bu çalışmada deneysel testis iskemi-reperfüzyon hasarında A vitamininin prekürsörlerinden olan likopenin uzun dönem kullanımında etkinliğini araştırmayı amaçladık.
Materyal ve metot: Deney için 70 rat kullanıldı. Ratlar 7 gruba ayrıldı. Grup 1 kontrol grubu, grup 2 sham grubu, grup üç likopen grubu, grup 4 üç günlük torsiyon detorsiyon (T/D) grubu, grup 5 on günlük T/D grubu, grup 6 üç günlük T/D+likopen ve grup 7 on günlük T/D+likopen grubu olarak ayrıldı. Likopen 50mg/kg/gün dozunda mısır yağında hazırlanarak intraperitoneal yoldan kullanıldı. Deney sonunda ratlardan kan ve testis dokuları alındı. Alınan testis dokularının bir kısmı biyokimyasal analiz, diğer kısmı ise doku incelemesi için ayrıldı. Seminifer tübül yapısını incelemek için Johnsen skorlaması, apoptazis incelemesi için ise TUNEL metodu kullanıldı. Alınan kan örneklerinde testosterone düzeyi ölçülürken, dokulardan SOD, MDA, TNF-α, IL-1β ve IL-6 ölçümleri yapıldı. Sonuçlar istatistiksel olarak incelendi.
Sonuçlar: Grup 1, 2 ve 3’ te normal testis dokuları gözlendi. Likopen kullanılan grup 4 ve 5’ te testis dokularının zarar gördüğü tespit edildi. Likopen kullanılan grup 6 ve 7’ de testis dokularının grup 4 ve 5’ ten daha iyi olmadığı görüldü. MSTD ve JTBS değerleri grup 6’ da grup 4’ e gore daha iyi iken grup 7’ de grup 5’ e göre daha iyi değildi. Doğal olarak MDA, SOD, TNF-α ve IL-1β düzeyleri grup 4 ve 5’ te grup 1’ e göre yüksek iken, serum testosterone ve IL-6 düzeyleri düşük idi. Likopen kullanılan gruplarda bu maddenin tedavi edici herhangi bir etkinliğinin olmadığı görüldü.
Tartışma: Sonuç olarak bu deneyde likopenin, testis torsiyonunda uzun dönemde tedavi edici etkisinin olmadığı görüldü. Bu çalışma, diğer antioksidan maddelerin uzun dönem kullanımı ile iskemi-reperfüzyon hasarında ne kadar etkin olduklarını ortaya koymak için başka çalışmalara ön ayak olabilir.
Purpose: We purposed to demonstrate long term effectiveness of lycopene, a precursor of vitamin A, on testes for ischemia-reperfusion injury.
Material and methods: 70 Wistar-Albino rats were used for this experiment. Rats were divided to seven groups. Group 1: served as control; Group 2: sham-operated; Group 3: 50 mg/kg/day lycopene was administered to rats; Group 4: Torsion/detorsion for three days; Group 5: Torsion/detorsion for ten days; Group 6: Torsion/detorsion plus 50 mg/kg/day Lycopene administered to rats for three days; Group 7: Torsion/Detorsion plus 50 mg/kg/day Lycopene administered to rats for ten days. Lycopene was used intraperitoneally. Some of the testes tissues were used for biochemical analyses and the other tissues were used at histological procedures. Johnsen’ s score was used for seminiferous tubul deterioration. The TUNEL method was utilized to show apoptosis of testicular tissue. Testosterone levels were measured by blood samples and SOD, MDA, TNF-α, IL-1β and IL-6 mesurements by tissue samples. Results were analyzed statistically.
Results: In group 1, 2 and 3 there were normal testicular structure. Rats in group 4 and 5 had damaged testicular tissues. In groups 6 and 7, those we used lycopene, there were not better testes than group 4 and 5. The MSTD and JTBS values were better in group 6, but not in group 7 from torsion groups. As a result; MDA, SOD, TNF-α and IL-1β were increased and serum testosterone and IL-6 levels were decreased in Group 4 and 5 compared to the group 1. There was no improvement in groups treated with lycopene for therapeutic purpose.
Conclusion: It was shown that lycopene, as an antioxidant agent, is not effective for testicular torsion in long term. This study can be preliminary study for the necessity to perform many studies used different antioxidant agents for their long term effects in ischemia-reperfusion injuries.