Akademik Veri Yönetim Sistemi
16th International Congress of the Turkish Orthodontic Society, İzmir, Türkiye, 13 - 17 Ekim 2018, cilt.1, sa.1, ss.444-445
AMAÇ: Sınıf I maloklüzyona sahip daimi diş çekimi yapılmaksızın tedavi edilen hastalarda yapılan interproksimal redüksiyonun hangi çenenin hangi bölgesinde daha sıklıkla yapıldığının değerlendirilmesidir.
YÖNTEM: Bu retrospektif çalışmaya 12-23 yaş aralığında daimi dentisyonda olan 60 hasta dahil edilmiştir. Seçilen hastaların tedavileri diş çekilmeden yapılmış olup tedavi süreleri 20±8.54 aydı. Hastaların başlangıç ve bitiş alçı modelleri 3 boyutlu model tarama cihazı (3Shape, Kopenhag, Danimarka) ile taranmıştır. Dişlerin mesiodistal boyutlarının ölçümü taranmış modeller üzerinde bir yazılım programı (Orthoanalyzer, 3Shape, Kopenhag, Danimarka) kullanılarak yapılmıştır. Hastaların tedavi başındaki ve sonundaki diş boyutları yapılan ölçümlerle Bolton analizinde kullanılan mandibula ön oran, mandibula tüm oran, maksilla ön oran ve maksilla tüm oran ölçümleri ayrı ayrı belirlenmiştir. Tedavi başı ve tedavi sonu değişimler ve farklılıklar değerlendirilmiştir. İstatistiksel analiz SPSS (Systat Software, California) yazılımı ile eşleştirilmiş t-test kullanılarak yapılmıştır.
BULGULAR: Mevcut olan ortodontik anomalinin düzeltilmesi için Sınıf I çekimsiz olarak tedavi edilen hastalarda maksiller anterior 6 diş (p=0,46) ve 12 dişte yapılan interproksimal redüksiyon miktarı istatistiksel olarak anlamlı (p=0,46); mandibular anterior 6 dişte (p=0,004) ve mandibular 12 dişte (p=0,000) ise ileri derecede anlamlı farklılık tespit edilmiştir.
SONUÇ: Sınıf 1 maloklüzyonlu, diş çekimi yapılmaksızın tedavi edilen hastalar da genel olarak ölçülen tüm diş gruplarının boyutunda azalma olmakla birlikte en fazla interproksimal aşındırma mandibular 12 dişte ve sonrasında mandibular 6 dişte yapılmaktadır.
AIM: The interproximal reduction in patients treated without permanent tooth extraction with class I malocclusion is the assessment of which region of the jaw is more frequent.
MATERIAL & METHOD: Sixty patients with permanent dentition at the age of 12-23 years were included in this retrospective study. The nonextraction treatment of the selected patients was made and the treatment duration was 20 ± 8.54 months. Patient’s initial and final plaster models were scanned with a 3-D model scanner (3Shape, Copenhagen, Denmark). Measurement of the mesiodistal dimensions of the teeth was performed using a software program (Orthoanalyzer, 3Shape, Copenhagen, Denmark) on the scanned models. Measurements of tooth dimensions at the beginning and end of the treatment were used to determine the mandibular anterior, mandibular, mandibular, and maxillary all ratio measurements used in Bolton analysis. Changes in treatment head and treatment results and differences were evaluated. Statistical analysis was performed using the t-test paired with SPSS (Systat Software, California) software.
RESULTS: For the correction of the existing orthodontic anomalies, the interproximal reduction amount of maxillary anterior 6 teeth (p = 0.46) and 12 teeth was statistically significant (p = 0.46) in patients treated without Class I withdrawal. There was a significant difference between the mandibular anterior 6 teeth (p = 0,004) and mandibular 12 teeth (p = 0,000). CONCLUSIONS: Patients made Class 1 malocclusion with nonextraction treatment generally have a reduction in the size of all measured tooth groups, but with the most interproximal reduction firstly mandibular 12 teeth and secondly mandibular 6 teeth.