Rusça ve Türkçe arasındaki fark gramer, morfoloji, fonetik, stilistik, sentaks, semantik ve dil sisteminin diğer yönlerinin ötesindeki faktörlerden kaynaklanmaktadır. Bunda her iki dilin farklı dil ailelerine ait olması önemli bir rol oynamaktadır: Rusça Hint-Avrupa ailesinin Slav dilleri grubuna aitken, Türkçe Altay ailesinin Türk dillerine aittir. Rusçanın esnek diller grubuna ait olması ve Türkçenin sondan eklemeli bir dil olması nedeniyle, hem Türkçenin anadili Rusça olan kişilerce hem de Rusçanın anadili Türkçe olan kişilerce öğrenilmesinde birçok zorluk yaşanmaktadır. Bu nedenle, bu makale, öğrencilerin dilbilgisi yeterliliklerinin oluşmasında zorluklara neden olan önemli farklılıkları belirlemek amacıyla Rusça ve Türkçenin dilbilgisi sistemlerinin durum anlambilimi kategorisi düzeyinde tipolojik bir karşılaştırma yöntemi önermektedir. Karşılaştırma için bir başlangıç noktası olarak, belirli bir durum biriminin içerik planını alıyor, Rusça ve Türkçedeki ifade açısından farklılıkları analiz ediyor ve yapısal-anlamsal ve tarihsel-dilbilgisel yönlerdeki farklılıkların doğasını ve nedenlerini belirlemeye çalışıyoruz. Çalışmanın ilk bölümünde, genel dilbilimsel açıdan durum ve durum sisteminin yanı sıra modern Rus ve Türk dillerindeki işleyişi sorunu, önemli dilbilimsel bilimsel çalışmaların malzemesi üzerinde açıklanmaktadır. Ana bölüm, Türkçe konuşan öğrencilerin Rusça durum sistemini öğrenirken karşılaştıkları zorlukları lingvodidaktik bir bakış açısıyla analiz etmektedir. Son bölümde ise, anadili Türkçe olan bir konuşmacının bakış açısından, Rus dilinin durum yapısal-anlamsal birimleri ile durum ilişkilerinin yapısal-anlamsal sistemi hakkında sonuçlar çıkarılmaktadır.
The difference between Russian and Turkish is conditioned by factors beyond grammar, morphology, phonetics, stylistics, syntax, semantics and other aspects of the language system. An important role in this is played by the fact that both languages belong to different language families: Russian belongs to the group of Slavic languages of the Indo-European family, while Turkish belongs to the Turkic languages of the Altaic family. Due to the fact that Russian belongs to the flexive group of languages and Turkish is an agglutinative language, there are many difficulties in learning both Turkish by native speakers of Russian and Russian by native speakers of Turkish. Thus, this paper proposes a method of typological comparison of the grammatical systems of Russian and Turkish at the level of the category of case semantics in order to identify significant differences that cause difficulties for students in the formation of grammatical competence. As a starting point for the comparison, we take the content plan of a particular case unit, analyze the differences in terms of expression in Russian and Turkish, and try to establish the nature and causes of the differences in the structural-semantic and historical-grammatical aspects. In the first part of the work the problem of case and case system in general linguistic aspect, as well as the problem of its functioning in the modern Russian and Turkish languages, is solved on the material of significant linguistic scientific works. The main part analyses from a linguodidactic point of view the examples that present difficulties in learning the Russian case system by Turkish-speaking students. In the final part conclusions are made from the point of view of a native speaker of Turkish and the structural-semantic system of its case relations to the case structural-semantic units of the Russian language.
