Mir-124ün GH-IGF-1 yolağı üzerindeki etkisinin araştırılması


Creative Commons License

ÖZKUL Y. (Yürütücü), KARADUMAN N.

Yükseköğretim Kurumları Destekli Proje, 2018 - 2021

  • Proje Türü: Yükseköğretim Kurumları Destekli Proje
  • Başlama Tarihi: Temmuz 2018
  • Bitiş Tarihi: Ağustos 2021

Proje Özeti

ÖZET

 

Genel popülasyonda büyüme, genetik ve epigenetik faktörler arasındaki karmaşık bir etkileşimle belirlenir. miR-124, yetişkin beyninde özel olarak ifade edilen en iyi karakterize edilmiş ve en bol bulunan miRNA’lardan biri olup, bazı genlerin ifadesini doğrudan etkileyebilen epigenetik bir faktördür.

 

Bu çalışmada miR-124’ün anabolik bir sistem olan GH-IGF-1 aksı üzerine etkisi araştırıldı. İlk olarak Balb/c ırkı fare embriyolarına miR-124-3p mikroenjeksiyonu yapıldı. Mikroenjeksiyon sonrası doğan (paramutant/miR-124*) 5 erkek, 1dişi fare (F0) çalışma grubu olarak kullanıldı.Kontrol grubu olarak da 4 erkek, 4 dişi 8 fare kullanıldı. Kilo takibi yapılan bu farelerden, miR-124* lar kendi aralarında kontrol fareler de kendi aralarında çiftleştirilerek F1 nesli elde edilmiştir.3 erkek 2 dişi olmak üzere 5 tane F1 miR-124* fare ve 4 erkek 10 dişi olmak üzere 14 tane  kontrol fare kullanılmıştır. F1 nesli için de kilo takipleri yapılmıştır. Ağırlık ve vücut büyüklüğü açısından farelerin çok farklandıkları tespit edilmiştir. Daha sonra bu farelere ait hipotalamus, hipofiz ve kan örneklerinde GH-IGF-1 yolağında görevli olan  GH, IGF1, GHRH, IGFBP5, GHR, IGF1R, IGFBP1, GHRL genlerinin ekspresyonları Real Time PCR ile, GH ve IGF-1 genlerinin ekspresyonları ayrıca ELISA metodu ile de tespit edilmiştir.

F0 miR-124*erkekler ve F1 miR-124*erkeklerin, kontrol erkeklere kıyasla ağırlık artışları istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0,05). F0 miR-124*erkeklerin, F1 miR-124*erkeklere kıyasla daha ağır oldukları da istatistiksel olarak belirlenmiştir (p<0,05).IGFBP1 in hipotalamustaki ekspresyon bulgularında F1 paramutant erkeklerin F0 paramutant erkeklere kıyasla istatistiksel olarak anlamlı ekspresyon artışı görülmüştür (p<0,05). F0 paramutant erkek grubundaki GH düzeyleri kontrolleriyle kıyaslandığında istatistiksel olarak anlamlı bir artış saptanmıştır (p<0, 05). F0 paramutant dişinin de kontrollerine göre artmış GH düzeyi izlenmiştir. İstatistiksel olarak anlamlı bulunamasa da her iki cinsiyette de F0>F1>kontrol şeklindeki GH düzeyleri ve bununla korele GH kan ekspresyon seviyeleri tespit edilmiştir. IGFBP5 geni için istatistiksel olarak ispatlanamasa da tüm dokularda F0 ve F1 paramutant erkeklerde kontrollerine göre belirgin ekspresyon artışı izlenmiştir. IGFIR kan ekspresyon bulgularında F1 paramutant erkeğin kontrol erkek ve F1 paramutant dişilere göre istatistiksel olarak anlamlı olmasa da bariz artmış ekpresyonu saptanmıştır.Dişilerde de birer örnek olmalarına rağmen her iki jenerasyonda da kontrollerine göre artmış bir ekspresyon gözlenmiştir.

Sonuç olarak miR-124 enjeksiyonu farelerde kilo artışı ve iri fenotipe neden olmaktadır.Bu etkinin bir sonraki kuşakta azalarak ta olsa devam ettiği belirlenmiştir. Bu küçülmenin  IGFBP1 ekspresyonundaki artış nedeni ile olabileceği kanısındayız.Diğer taraftan GH ekspresyonundaki artış ile kilo artışı arasında pozitif bir korelasyon olduğu diğer bir bulgumuzdur .IGFBP5 ve IGF1R genlerinin ise büyümeye katkı sağladıklarını düşündürecek sayısal olarak ekspresyon bulgularımız olmakla birlikte,istatistiksel olarak anlamlandırılamamıştır.Bu durumun temel nedeninin de örnek sayısındaki yetersizlik olduğunu düşünmekteyiz. Bu mekanizmanın net olarak aydınlatılabilmesi ve  bu çalışmanın desteklenmesi için daha fazla örnek sayısıyla benzer çalışmalar yapılmalıdır.