ULU M. (Yürütücü), TANRIVERDİ A.
Yükseköğretim Kurumları Destekli Proje, 2018 - 2020
Bu çalışmanın konusunu zorunlu göç sonucunda Kayseri’ye gelmiş olan Suriyeli sığınmacılarda kültürel uyum süreçleri ve din ilişkisi oluşturmaktadır. Bu amaçla nitel araştırma yöntemi ile gerçekleştirilen araştırmada derinlemesine görüşmeler yapılmıştır.
Fenomenolojik araştırma yönteminin kullanıldığı çalışmada daha zengin veri içeriğine ulaşabilmek gayesiyle amaçlı örneklem tekniğinin alt stratejilerinden olan maksimum çeşitlilik örneklemesi ile kartopu örneklemesi stratejilerinden istifade edilmiştir. Söz konusu örneklem stratejileri doğrultusunda Kayseri’de yaşayan 23 Suriyeli katılımcı ile yarı-yapılandırılmış görüşme formu vasıtasıyla görüşmeler yapılmıştır.
Araştırma neticesinde Türkçe bilen ve Türklerle iletişim halinde olan katılımcıların kültürel uyumlarında daha çok entegrasyon stratejisine yöneldikleri, katılımcıların Kayseri halkıyla genel itibariyle olumlu ilişkiler kurdukları ve bu durumun kültürel uyuma katkı sağladığı görülmektedir. Kayseri halkı ile olumlu iletişim kurma ve Kayseri’ye kültürel uyum sağlamada şehrin muhafazakâr yapısının pozitif etkisi olduğu anlaşılmıştır. Katılımcıların gerek savaş gerekse göç süreçlerinde oldukça ağır travmatik tecrübelere maruz kaldıkları ve bu durumun kültürel uyum sürecini zorlaştırma potansiyeli taşıdığı gözlenmiştir. Ayrıca geleceğe dönük olarak katılımcıların önemli bir kısmının Türkiye’de kalmak istedikleri, geri kalanların ise birçoğunun Suriye düzelse dahi iki ülke arasında gidiş-geliş yapmak istedikleri anlaşılmıştır. Bu doğrultuda Türkiye’de kalma ve Türkiye’ye uyum sağlama konusunda katılımcıların ciddi bir motivasyon taşıdıkları gözlenmiştir. Ayrıca, katılımcılar tarafından en çok tercih edilen stratejinin entegrasyon stratejisi olduğu görülmüştür. Entegrasyon stratejisinden sonra en çok tercih edilen strateji ayrılma/ayrılış stratejisidir. Katılımcılardan yalnızca birisinin asimilasyon stratejisine yöneldiği görülmüştür. Marjinalizasyon stratejisine ise rastlanılmamıştır.
Bu çalışmanın konusunu zorunlu göç sonucunda Kayseri’ye gelmiş olan Suriyeli sığınmacılarda kültürel uyum süreçleri ve din ilişkisi oluşturmaktadır. Bu amaçla nitel araştırma yöntemi ile gerçekleştirilen araştırmada derinlemesine görüşmeler yapılmıştır.
Fenomenolojik araştırma yönteminin kullanıldığı çalışmada daha zengin veri içeriğine ulaşabilmek gayesiyle amaçlı örneklem tekniğinin alt stratejilerinden olan maksimum çeşitlilik örneklemesi ile kartopu örneklemesi stratejilerinden istifade edilmiştir. Söz konusu örneklem stratejileri doğrultusunda Kayseri’de yaşayan 23 Suriyeli katılımcı ile yarı-yapılandırılmış görüşme formu vasıtasıyla görüşmeler yapılmıştır.
Araştırma neticesinde Türkçe bilen ve Türklerle iletişim halinde olan katılımcıların kültürel uyumlarında daha çok entegrasyon stratejisine yöneldikleri, katılımcıların Kayseri halkıyla genel itibariyle olumlu ilişkiler kurdukları ve bu durumun kültürel uyuma katkı sağladığı görülmektedir. Kayseri halkı ile olumlu iletişim kurma ve Kayseri’ye kültürel uyum sağlamada şehrin muhafazakâr yapısının pozitif etkisi olduğu anlaşılmıştır. Katılımcıların gerek savaş gerekse göç süreçlerinde oldukça ağır travmatik tecrübelere maruz kaldıkları ve bu durumun kültürel uyum sürecini zorlaştırma potansiyeli taşıdığı gözlenmiştir. Ayrıca geleceğe dönük olarak katılımcıların önemli bir kısmının Türkiye’de kalmak istedikleri, geri kalanların ise birçoğunun Suriye düzelse dahi iki ülke arasında gidiş-geliş yapmak istedikleri anlaşılmıştır. Bu doğrultuda Türkiye’de kalma ve Türkiye’ye uyum sağlama konusunda katılımcıların ciddi bir motivasyon taşıdıkları gözlenmiştir. Ayrıca, katılımcılar tarafından en çok tercih edilen stratejinin entegrasyon stratejisi olduğu görülmüştür. Entegrasyon stratejisinden sonra en çok tercih edilen strateji ayrılma/ayrılış stratejisidir. Katılımcılardan yalnızca birisinin asimilasyon stratejisine yöneldiği görülmüştür. Marjinalizasyon stratejisine ise rastlanılmamıştır.